Yosemite Lodge of Ahwahnee Hotel? (deel 2: 3 t/m 5 november)

Yosemite deel 2: 3 t/m 5 november.

In 1995 waren mijn moeder, 2 tantes en ik ook in Yosemite. We hadden een auto geleend van een vriendin van mijn tante, die in LA woonde (en nog steeds woont en waar ik de laatste dagen van mijn reis logeer). Mijn tante, Adelheid, heeft vele jaren tot (een paar maanden vóór) haar overlijden in 1988 in Santa Clara bij San Francisco gewoond. Ik heb door haar Yosemite leren kennen. We waren er samen in 1983 en vele herinneringen komen boven nu ik hier weer rondloop.

In 1995 hadden wij een hotel geboekt in Yosemite. Ik denk maar voor 1 nacht. We wilden er op tijd zijn, want het was een duur hotel en ik neem aan dat we nog wat van Yosemite wilden zien. De weg ernaar toe was (en is) zeer ‘scenic’.  Stijgen en dalen en vele haarspeldbochten. De geleende auto was een automaat en één van mijn tantes reed en ik zat ernaast en mijn moeder en tante nr. 2 zaten achterin. Na veel afdalingen zei mijn tante tegen mij dat de remmen het niet meer deden. Dat was schrikken natuurlijk, maar na wat angstige momenten hebben we de auto met de handrem tot stilstand kunnen brengen aan de bergkant van de weg. Wat nu? Om een lang verhaal kort te maken: de Amerikaanse ANWB (AAA) kwam ons te hulp, maar die konden weinig doen: wachten tot de remmen zouden zijn afgekoeld (ze waren doorgebrand door het vele remmen). En dat betekende: uren wachten. Pas in de avond (toen het al lang donker was) kwamen we aan in  het hotel en we hebben er eigenlijk weinig van gezien, behalve de kamer (waar we volgens mij met zijn vieren sliepen). Pas de volgende dag zagen we dat het een prachtig hotel was.  Ik kan mij nog wel herinneren dat toen wij aankwamen er een vijver was waarvandaan een enorm lawaai kwam van brulkikkers. 

Mijn moeder en ik dachten dat het Yosemite Lodge was geweest waar we 20 jaar geleden de nacht hadden doorgebracht. Ik ben gaan kijken, maar ik herkende er niets van: lelijk gebouw waarin alleen de receptie zat. De kamers zijn allemaal aparte units in lelijke bruine, inspiratieloze gebouwen waarvoor ook nog een hoge prijs wordt gevraagd: ruim 200 dollar per nacht (zal wel per kamer zijn en niet per persoon). Dus dan toch het nog veel duurdere Ahwahnee Hotel? Ja dus. Ik herkende het meteen. De vijver is er nog; alleen de brulkikkers zijn er niet, maar het zal te koud zijn. Het vriest nu 5 graden ’s nachts!!! Maar de ingang (ook niet zo’n mooie entree met een overdekte gang) kwam mij direct bekend voor. De buitenkant en het interieur zijn prachtig. Chique boel met open haarden en kroonluchters etc. Het is in 1927 gebouwd voor de mensen die het kunnen betalen. En wij konden dat kennelijk destijds ook. Ik weet wel dat we het een enorme verwennerij vonden. Waarschijnlijk hebben we met zijn vieren 1 kamer gedeeld en dan is het wel te doen, maar ik moet het thuis opzoeken, want ik heb er natuurlijk een fotoboek van en mijn moeder ook, dus die kan vast gaan checken.

Ik heb vanmiddag  thee met gebak in het Ahwahnee genomen om even op te warmen na een dag in de kou. In de zon valt het mee, maar het is guur en waterkoud. Overdag niet meer dan een paar graden boven 0. Boven is het nog steeds een witte wereld en morgen blijft het zo. Kan de camper wel wat verwarmen, maar dat gaat ten koste van de batterij, omdat er geen electrische aansluiting is en de generator draait niet met halve tank en die heb ik nu. Hij deed het trouwens nog wel, dus ik kan het  nog een keer proberen.

Vandaag Max thuis gelaten, maar morgen mag zij weer mee (naar het begin van de trailhead naar Upper Yosemite Falls) en misschien vertrek ik morgenmiddag al richting San Francisco, want daar is het een stuk warmer en dan pak ik onderweg wel ergens een camping. De olie had allang een keer ververst moeten worden (na 5000 mijl), dus dat kan ik misschien vrijdag onderweg doen.

Gisteren heb ik na het bijwerken van de website nog een paar uur gewandeld (dus o.a. naar het Ahwahnee Hotel) en heb ik een warme douche genomen in Curry Village. Was wel heel lekker. Nog wat boodschappen gedaan.

Vandaag (woensdag 4 november) eerst de korte trail naar Lower Yosemite Falls. Vervolgens de wandeling door de vallei naar El Capitan (7 mijl). Van deze andere icoon (naast Half Dome) had ik nog te weinig gezien: een rotswand recht omhoog en zeer geliefd bij klimmers, die ik vandaag wel gehoord, maar niet gezien heb. Ik heb wel 2 klimmers op een oefenrots gezien, waarvan 1 met blote voeten! En tot slot met de fiets naar Mirror Lake. Het is duidelijk waarom het meer zo genoemd wordt: prachtige weerspiegeling van o.a. Half Dome in het water.  Toen was ik inmiddels zo koud dat ik dus mijzelf heb getrakteerd op een ‘high tea’ in het Ahwahnee Hotel. Het is om 17 uur al donker, dus een lange avond, maar met een goed boek duik ik zo het bed in onder 2 slaapzakken en  2 dekens. Je zal in een tentje liggen……………

Inmiddels is het donderdag 5 november 20.30 uur en ik sta ik bijna alleen op een camping van het San Luis Reservoir, iets voorbij Los Banos. Ik ben nog maar 1,5 uur van San Jose (= suburb van SF) verwijderd. Verder dan ik van plan was, maar ik heb niet eerder een campground gezien. Wel een KOA, ongeveer 1 uur rijden van Yosemite, maar dat vond ik te dichtbij en bovendien ook nog zo hoog, dat ik bang was wederom zo'n koude nacht te moeten doormaken. Dat is natuurlijk niet het geval, want met elektriciteit van de paal kan je de verwarming aanzetten. In ieder geval heb ik hier elektriciteit, water en een dumpstation in de buurt. Ik heb net zelfs voor het eerst een warme douche in de camper genomen!! Nog niet eerder voorgekomen, maar ik wil alles wel uitgeprobeerd hebben. Ik was hier net op tijd; eigenlijk iets te laat, want het werd al donker (hier hebben ze de klok ook een uur teruggezet en is het al om 17 uur donker). Gelukkig zag ik nog net waar ik af moest slaan en was er ook nog een ranger (het is State Park) in het hokje van de ingang. Dus die kon mij nog enigszins de weg wijzen. Ik sta bij een meer en het is mooi, maar het is te donker om er verder veel van te zien. Het is een recreatiegebied, waar vooral 's zomers veel gebruik van wordt gemaakt. Je kan er zwemmen en varen. Het reservoir is gebouwd in 1962 en zorgt ervoor dat het hier een van de vruchtbaarste gebieden is. De boeren hier maken gebruik van 'high-tech drip irrigation'. Er worden o.a. tomaten en amandelen verbouwd. Er loopt ook melkvee rond. Verder zag ik rond mijn camper al iets rondlopen wat op een vos leek. Er zijn ook coyotes, maar daar leek die mij te klein voor.  Kortom: leuke tussenstop en beter dan een KOA.

Ik zag er tegenop nog zo'n koude avond/nacht in Yosemite te moeten doorbrengen. Bovendien zou het de laatste zijn. En ik heb alles gedaan wat ik wilde doen (behalve de Half Dome beklimmen ;-). Vanmorgen de laatste trail in Yosemite gelopen: naar de Upper Yosemite Falls. Die heb ik ongeveer 3/4 gelopen. Toen had ik een prachtig zij-aanzicht van de Falls inclusief de sneeuw en het gekraak van het ijs dat losraakte en naar beneden valt. Het lijkt wel een lawine. De hele trail is 3,4 mijl; ik denk dat ik ongeveer 2,5 mijl heb gelopen (enkele afstand) en dat is weer heel wat klimmen. Om 13 uur was ik weer beneden en kon ik net op tijd mijn moeder nog bellen (met de vaste telefoon). Mijn vader zou 92 geworden zijn vandaag als hij nog geleefd zou hebben.  Om half 2 op pad gegaan en nu dus hier.

De komende dagen ben ik bij vriendinnen van mijn tante in San Jose. We gaan in ieder geval een dagje SF doen. Ik ben er al een paar keer geweest, maar het is een geweldige stad. Maandag vertrek ik dan langs de kust naar LA. Wie weet kan ik nog een keer zwemmen in het zoute water.  De canyonlandschappen en andere natuurparken liggen achter mij, maar ik heb er enorm van genoten.

Tot zondagavond (denk ik). Fijn weekend. Annemiek

P.S. Bert: zie mijn reactie op jouw reactie bij het vorige verslag.