De blije stad (Villajoyosa; 8 - 11 januari 2020)

Hallo allemaal,

vanmiddag na mijn culturele uitje was ik net op tijd binnen voor de regen. De eerste regen aan de kust van Spanje zolang ik hier ben. Ik mag niet klagen. Het aantal zonuren overtreft mijn verwachtingen. De temperatuur mag iets hoger, maar ach, alles went. Ik was vanmiddag dus in het museum van Villajoyosa, de blije stad. En dat is het! Ik was helemaal alleen in dat prachtige museum en heb genoten van de variëteit aan onderwerpen en de goede engelse toelichtende teksten en de filmpjes. Er was aandacht voor het milieu en de klimaatverandering, maar ook voor alle historie die deze stad kent. De oude kern van de stad is al 650 jaar voor Christus gesticht door de Phoeniciërs, die uit het huidige Libanon, Syrië en Israël kwamen om handel te drijven. Later kwamen de Grieken en de Iberianen, maar die waren ook niet zo van het landje pik. Dat waren de Romeinen die vanaf 209 vC hier regeerden wel. Overigens heette het toen nog geen Villajoyosa, maar Allón. Die stad werd pas in 1300 na Christus omgedoopt naar Villa Nova en de huizen werden gebouwd op de overblijfselen van al die oude beschavingen. Die oude beschavingen krijgen (letterlijk) een gezicht in het museum, met ruime aandacht voor de kleding en de sieraden. Ik heb er een aantal foto's van genomen, dan kunnen jullie het allemaal zien. Zo is er een filmpje gemaakt hoe een vrouw zich in die tijd opmaakte en hoe je een romeinse toga moet dragen. Er worden workshops voor kinderen en andere activiteiten gehouden en zo kwam ik de volgende spreuk tegen op een whiteboard, afkomstig van een Nederlands kind (of ouder): 'Wees zelf de verandering die je in de wereld wil zien'. Eentje om over na te denken. Er werd ook aandacht geschonken aan de vondst van een 2000 jaar geleden gezonken Romeins schip. Heel interessant. De foto van de scheepsklok heb ik voor ma genomen, want die heeft zij ook hangen. Sommige dingen veranderen niet.....

Daarna tijd voor de engelse rondleiding in de grootste chocoladefabriek van Spanje met de naam VALOR: er rollen per minuut 2200 bonbons van de lopende band! Dat is toch ongelooflijk. En weten jullie dat pas in de 19e eeuw chocola werd gegeten? Daarvoor werd het alleen gedronken, met melk of water. Ik ben er nooit gek op geweest, maar velen wel. Aanvankelijk waren er in Villajoyosa heel veel families die chocolade produceerden. Dat kwam omdat de vissers van Villajoyosa ook in de buurt van Afrika visten en de chocoladebonen komen daar vandaan. Nog steeds trouwens. Inmiddels zijn er nog een paar chocoladefabrieken over, waarvan VALOR dus de grootste is. Ze exporteren naar 50 landen, waaronder ook Nederland. Ik heb er nog nooit van gehoord, maar de chocoladekenners vast wel. Er was een museum bij om te laten zien hoe het vanaf den beginne (1881) tot ongeveer 1960 ging. Inmiddels runt de 5e generatie de fabriek. We mochten ook de enorme fabriekshal in waar de productie plaatsvindt, maar daar mogen geen foto's genomen worden. De recepten zijn geheim. Na afloop kregen we een bekertje pure chocola te drinken en kon je stukjes chocola proeven. Heb ik gedaan, maar je tanden vallen bijna uit je mond van de zoetigheid. Natuurlijk wel chocola gekocht voor mijn aan pure chocola verslaafde moeder. Zie ook de foto van de prachtige jurk, gemaakt van chocoladepapiertjes.

Na duik nummer 9 en een speciale verjaardagskoffie bij de winkel van VALOR in de stad, ben ik gisteren op pad gegaan om de havens van Villajoyosa te zien. Een enorme plezierbotenhaven (waar genoeg vissen te vinden waren) en daarna naar de vissershaven. Ik had de terugkomst van de vissers in Motril gemist, dus ik had nog wat in te halen en dat lukte: ik telde 40 verschillende bakken afkomstig van één boot. Dat betekent 40 verschillende soorten vis! Ze scheiden ze direct aan boord. En er kwamen nog veel meer schepen binnen na mijn vertrek. Ik moest natuurlijk wel even een glas wijn (of 2) scoren op een terras in de zon aan het strand. Even vieren dat ik weer een jaar verder ben. De kunst is niet om het te halen (gewoon doorademen), maar ook nog op een beetje leuke manier. Dat lukt ook nog steeds. Hier ben ik overigens nog geen 'pensionada', want dat ben je pas als je 65 bent. Ik heb dus gewoon het volle pond voor het museum betaald: 3 euro! 

Verder nog de nodige plaatjes van het fotogenieke Villajosoya geschoten en de eerste (voor jullie de laatsten) zijn van Cabo de Palos (aan de voet van de vuurtoren) waar ik vanaf een camperplaats/parkeerplaats gesnorkeld heb vóór mijn aankomst hier. Morgen ben ik hier ook nog voor in ieder geval duik nr. 10. Als het goed is, is het dan weer zonnig. Zondag ga ik via Moraira naar Javea (net onder Denia) waar ik eerst te gast ben bij Rini en Ronald en daarna in dezelfde buurt bij Anke en Gerrit. Leuk om die hier te zien. Ik blijf wel lekker in mijn campertje slapen. Bevalt heel goed. Dan nog 1 nacht langs de kust van Spanje, ergens tussen Valencia en Barcelona om een allerlaatste keer van de zee te genieten. Dat is ook de warmste dag van de week (18 graden) en zon. En dan komt het echte werk met een tussenstop in Frankrijk waar een nicht van mij woont (Dordogne). Het gaat opeens snel, maar het is goed zo.

Ik zal jullie nog een keer op een blog en foto's trakteren vóór ik thuis ben. 

Geniet van het weekend en tot de volgende keer.

Groeten Annemiek

P.S. het internet is hier heel snel en ik hoef dus niet kieskeurig te zijn bij het selecteren van de foto's: ik zet ze er allemaal op (ongeveer 140 :-)