Jesus Pobre, Moraira en Javea/Xabia en Peñiscola (12-15 januari 2020)

Hola todos,

A.S. Gisterenavond onderstaande blog gemaakt. Op deze camping werkt het internet wel. Nu nog gratis, maar ik zal gaan betalen voor meer tijd. Ik moest even checken of het hier wel werkt. Kan ik de foto's er op zetten en nog een filmpje kijken vanavond. Vanmiddag op de valreep in Pineda de Mar (250 km ten noorden van Peñiscola) mijn laatste duik in zee gemaakt (nr. 11). Heerlijk! Ik zit nu in de buurt van Girona. Morgen zit ik alweer in Frankrijk.

--------------

Inmiddels heb ik ruim 1000 km afgelegd sinds ik aankwam in Malaga. Ik zit nu zonder internet (wel voor betaald!) op een camping in Peñiscola. Dat is ongeveer 100 km vóór Tarragona, waar gisteren een chemische fabriek de lucht in is gevlogen. Een miljoen mensen moeten evacueren. Het plan was dat ik dicht in de buurt van Tarragona nog 2 nachten op een camping zou gaan staan. Een in de buurt van de zee om nog een of twee keer te kunnen zwemmen als afscheid van het zoute water, maar dat bleek dus niet zo’n goed idee. Ik ben daarom hier neergestreken en het aardige is dat ik er ook nog een historisch stadje bij krijg. De zee is hier wel dichtbij, maar het is een enorm zandstrand zonder vissen en golven. En het is niet zo heel warm. Nu was het dat al die tijd al niet en dat heeft mij tot nu toe niet weerhouden, maar ik heb er toch voor gekozen om het stadje met vesting te bezoeken. Ik heb de 10 keer gehaald en hopelijk lukt het morgen wel. Dan ga ik naar de allerlaatste camping aan de kust in Blanes. Dat is in de buurt van Lloret de Mar. Ook weer ver genoeg van Tarragona en een aardig stuk richting huis. En er is morgen iets warmer weer voorspeld. Ik zag wel voor het eerst een andere zwemmer! Had ik eindelijk een maatje gehad………..maar die moet je dan maar net tegenkomen op dat enorme strand. Ik zag hem vanaf de vesting.

Peñiscola lijkt een beetje op Mont-Saint-Michel. Alleen komt de toegangsweg niet onder water te staan bij vloed. Eb en vloed heb je trouwens vrijwel niet in de Middellandse zee. Het is een enorme vesting met huisjes erom heen. Weer klimmen en dalen met een prachtig uitzicht over een groot deel van de kust dat – zover het oog reikt – is volgebouwd en ze zijn nog niet klaar met bouwen. Het ene appartementencomplex naast het andere, hotels en andere hoge gebouwen. Wat zonde van zo’n kustlijn. Gelukkig zijn er plaatsen die dat verbieden, waaronder Xabia (of Javea). In ieder geval is de geschiedenis van Peñiscola indrukwekkend. Het plaatsje is tot 1233 in handen van de Arabieren (Moren) geweest (sinds 718). Daarna is het overgedragen aan Koning James I (in het spaans: Jaime). In 1294 heeft de Orde van Tempeliers het overgenomen. Zij bouwden hun laatste fort hier. Daarna was  het gedaan met de Tempeliers. In 1411 kwam Papa Luna, dat is paus Benedict XIII, en die maakte het kasteel tot zijn pauselijke zetel. Hij overleed hier in 1423. In 1576 komt Felipe II, in 1814 volgde de onafhankelijkheidsoorlog. Ik sla een paar stappen over. En in 2016 kwamen de toeristen, aldus het informatiebord in het kasteel. Die zullen er wel eerder geweest zijn, maar het is wel humor. Het is ook een filmgenieke locatie. Er zijn verschillende films opgenomen, waaronder aflevering 6 van de Game of Thrones. Die ga ik nog een keer bekijken als ik thuis ben.

De afgelopen 3 dagen waren geslaagd. Zeer gastvrij ontvangen door Ronald en Rini die een huis huren in Jesus Pobre. Mooi oud huis, waar later een stuk aan is gebouwd. Mooi zwembad ook. Ziet er zeer uitnodigend uit, maar het zwembadwater is kouder dan de zee. Zondagmiddag naar de wekelijkse boerenmarkt geweest. Niet alleen verkopen ze daar allerlei streekproducten, maar het is ook een sociaal gebeuren. Zowel de plaatselijke bevolking als toeristen komen er naar toe. Het was erg gezellig. Ik stond met de camper in de naastgelegen boomgaard, waar de amandelboom al in de bloesem stond. ’s Nachts wel nachtvorst! Overdag in de zon uit de wind, is het heerlijk warm, maar zodra de zon weg is, wordt het hier ook behoorlijk koud. De berg achter het  huis is de Montgo, die deze regio (Xabia/Javea) kenmerkt.

Ook enthousiast ontvangen en verwend door Gerrit en Anke. Ook al zo'n mooi huis met zwembad. Zij overwinteren al jaren in Spanje en blijven dan 6 maanden dus zijn aardig ingeburgerd hier. Zij hebben mij rondgereden in de buurt en het uitzicht laten zien op Xabia vanaf ‘de slurf’ van de olifant (= de uitloper van de Montgo naar de zee). Ook Xabia heeft een oud centrum, maar daar heb ik geen foto’s van gemaakt. De hele week door zijn er allerlei activiteiten voor de Nederlanders die hier overwinteren. Je hoeft je geen moment te vervelen en met het zonnetje erbij is dat prima uit te houden. Verder heb ik nog een dagje in Moraira doorgebracht, op zoek naar het huis waar de ouders van Mieke hebben gewoond. De buurt heb ik gevonden, maar het huis helaas niet. Wel een prachtige buurt met een enorm gemeenschappelijk zwembad voor de huizen die er zelf geen hebben. Ook het uitzicht vanaf de berg is mooi. Geen vlak stukje weg te bekennen: klimmen en dalen, maar daar blijf je fit bij.

Het is bijna gedaan met de reis. Ik zal mij nog een laatste keer melden na thuiskomst.

Groeten Annemiek

P.S. Even voor de goede orde: ik mocht zowel bij Rini/Ronald als bij Anke/Gerrit in huis slapen, maar ik heb in de camper geslapen. All the way.....