2. Luzern, Bellinzona, Locarno en Milaan (26 april t/m 1 mei 2024)

Hallo allemaal,

Gelukkig regent het een dag :-). Kan ik eindelijk zonder schuldgevoel de middag gebruiken om mijn tweede blog van deze reis te schrijven. Alweer twee vlaggenstickers op mijn campertje erbij kunnen plakken: Zwitserland en Italië. Afgelopen dagen prachtig weer om 4 steden te bezoeken. Zondag was iets minder, maar droog, dus Bellinzona (de meest Italiaanse stad in Zwitserland volgens mijn info) mee kunnen pakken langs de route van Luzern naar Locarno. Het piepkleine historische centrum is niet zo indrukwekkend vergeleken met alle andere plaatsen, maar de drie burchten die de stad rijk is, onderling verbonden door vestingmuren is zeker de moeite waard. Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en de EU had vast mee helpen financieren als Zwitserland tot de EU had behoord, maar dat doet het niet. Daar merk je overigens niet veel van, want de Zwitsers houden ook van euro's. Wel jammer dat je parkeren en camperplaatsen alleen met munten kunt betalen. Dat mogen dan ook wel euromunten zijn, maar dan moet je ze wel hebben en zelfs camperplaatsen zijn aan de prijs in Zwitserland. Dan maar de Easypark-app downloaden, maar als je dat hele proces hebt doorlopen (registratie etc etc), kom je erachter dat als je in Nederland woont, die app het alleen doet in Nederland en België. Dan maar munten gewisseld bij het kuuroord van Locarno. Zwitserland is een duur land, maar wel heel schoon en netjes. 

Luzern vind ik geweldig. Prachtig gelegen aan het Vierwoudenstedenmeer en de rivier Reuss waar twee historische (overdekte) bruggen overheen liggen en omlijst door besneeuwde bergen.  Historische gebouwen en een vestingmuur met torens, waar je via een uitgestippelde wandelroute langs komt. Ik heb het in één dag gedaan en ik heb mij niet hoeven haasten. Ik ben ook nog in de Gletsjertuin geweest met de zielig kijkende leeuw , maar de overige musea gelaten voor wat ze waren. Ik ben blij dat ik het in één dag gedaan had, want de volgende dag (zaterdag) was het heel druk in de stad, mede vanwege een evenement en het was nog mooier weer dan de dag ervoor. Ik heb een fietstocht gemaakt de andere kant op, maar ik wilde ook nog even de Torbogen bij het station scoren. Dat heb ik nog net kunnen doen en heb daarna heel snel rechtsomkeert gemaakt. Het fietsen was niet zo'n succes, omdat het heel veel klimwerk was en geen aparte fietspaden. Ik had gehoopt dat er een fietspad langs het meer zou zijn, maar dat was niet zo. Onderweg wel het sprookjesachtige Kasteel Meggenhorn bezocht, althans de tuinen ervan. Het kasteel zelf was dicht. Vanaf die tuinen een fraai uitzicht over het meer. Nog een anekdote: de Ierse pub die aan de rivier Reuss in Luzern ligt, heeft een NL eigenaresse die kennelijk helemaal idolaat is van ons NL voetbalteam. Vóór het café hingen oranje 'leeuw' vlaggetjes en de NL vlag met oranje wimpel hing ook uit. Onze fans zitten overal. 

Na Luzern richting het zuiden van Zwitserland, via Bellinzona, naar Locarno aan het Lago Maggiore. Ook weer een plaatje: meer, bergen en historische gebouwen. Geen rivier dit keer. Wel een kabelbaantje: het eerste stukje een opgeknapt oud kabeltreintje dat je brengt naar de kerk annex klooster en bedevaartoord Madonna del Sasso op ongeveer 350 meter hoogte. Het meer ligt op 200 meter hoogte en dat vormt het laagste punt van Zwitserland.  Vervolgens kan je met een moderne gondel naar een hoogte van 1340 meter en daar zou je uitzicht kunnen hebben op het hoogste punt van Zwitserland, de Dufourspitze (4634 meter). Ik heb een heleboel bergtoppen gezien, maar of daar de hoogste top bij zat weet ik niet. Je kan nog 300 meter hoger met een stoeltjeslift, maar daar heb ik vanaf gezien. In plaats daarvan lekker gegeten op het grote historische plein van Locarno, de Piazza Grande. 

Eigenlijk zou het deze hele week regenen, maar het slechte weer schoof steeds een dag op, dus na mijn bezoek (en 1 nacht op de camperplaats bij het centrum) in de namiddag doorgereden naar Italië. Met zijn allen in de file, want de meivakanties zijn begonnen. Veel Nederlanders op de weg. Gelukkig nog wel een plekje op de enige  camperplaats met een redelijke beoordeling in de buurt van Milaan, mijn laatste stop van dit blog. Een hele aparte: bij de 'boer', die naast biologische producten ook tuinplanten verkoopt. En dus heel veel campers op zijn terrein laat bivakkeren. Een oude zooi, maar het heeft wel wat. Een stukje landbouwgrond, net buiten Milaan. Naast een kerk die ieder kwartier van zich laat horen. Met het trammetje het centrum in en de Dom en Castello, de burcht van de rijke families, de Visconti's en de Sforza's, bekeken. De Dom van Milaan is gigantisch, zowel van de binnen- als van de buitenkant. Vanwege de drukte, kon ik pas later op de middag naar binnen en het dak op via de trap (lift kan ook, maar ik laat mij niet kennen). Vanaf het dak, ook uitzicht op het moderne deel van Milaan (zie ook het filmpje). Ondertussen heb ik het Castello bezocht: oorspronkelijk gebouwd in 1368 en in 1447 door het volk weer gesloopt. In dit deel van Italië konden volk en adel het niet zo goed met elkaar vinden. Achter het kasteel ligt een mooi park dat eindigt met de Arco della Pace, een wit marmeren vredesboog (1806 - 1838). Het was een lekker warm dagje gisteren en na het trappen lopen, vond ik dat ik wel een ijsje verdiend had. Die heb ik gehaald bij een heel bekende ijsmaker, wiens naam ik nu niet meer weet, maar de ijsjes op hoorntjes hebben de vorm van een bloem. Dat duurt even om die te maken en ik heb een half uur in de rij gestaan! Het was maar goed dat het ijsje erg lekker was. Daarna had ik geen puf meer om nog een uur te lopen om het beroemde schilderij van Leonardo da Vinci het 'Avondmaal'  te bewonderen. Komt de volgende keer. 

Nu sta ik op een camping in Sestri Levante, dat ligt ongeveer onder de snelweg zo'n 50 km ten zuiden van Genua aan de kust.  De reden is vooral dat hier een station is waar je met de trein naar de 5 bekende dorpjes Cinque Terre kunt reizen. Volgens de receptioniste is Sestri Levante zelf veel leuker en minder toeristisch. Als het morgen niet te hard regent (maar de weersvoorspellingen zijn niet al te best), ga ik morgen met de paraplu kijken of ze gelijk heeft. Vanaf vrijdag zou het weer droog en zonnig moeten zijn, dus dan stort ik mij in de drukte van Cinque Terre (en misschien valt het mee). 

In Nederland gelukkig ook een paar mooie dagen. Geniet ervan en tot het volgende blog. 

Groeten Annemiek

P.S. de foto's gingen razendsnel, maar het filmpje wil nog niet lukken. Ik zal het later nog een keer proberen.