Wedge Overlook en Canyonlands

Ha allemaal,

wat een pracht en praal heeft moedertje Aarde te bieden. Ik heb gisteren, maar vooral vandaag zo ontzettend veel moois gezien, dat ik er stil van wordt. Je voelt je zo nietig als je tussen die enorme stenen muren en rotsen in allerlei vormen en kleuren rijdt. De een nog mooier dan de ander en je blijft foto's en films maken. Ik zal nog heel wat te zien krijgen, maar het begin was in ieder geval de moeite waard.

Gisteren vanaf Salt Lake City via Lake Utah naar de camping van Wedge Overlook gereden. Dat is een gebied tussen Price en Green River. Het heeft verschillende namen, waaronder Buckhorn Flat en San Rafael Swell. San Rafael is het riviertje dat er doorheen loopt en o.a. zorgt voor het canyonlandschap. Een tip van Bert de Bles, absolute USA/Canyon liefhebber, die mij ertoe verleid heeft om over onverharde wegen (!) naar de (gratis) camping van Wedge Overlook te rijden en daar te overnachten en de Buckhorn Draw Road te rijden, omdat het 'a real must see' is. Gelukkig viel het met de onverharde weg mee; het was te doen, al was ik af en toe wel ongerust. Max kon het gelukkig hebben; zij is alleen wel heeeel stoffig geworden. Ook de wind ging liggen (de hele dag was het weer van slag) en kon ik uiteindelijk de juiste afslag vinden met behulp van de Tomtom. Ik heb de camping gevonden, maar ik ben niet helemaal slim geweest. Ik had namelijk op het allermooiste plekje kunnen staan van waarschijnlijk de hele reis, maar ik keek niet verder dan mijn neus lang is. De weg splitste zich met aan de linkerkant de kampeerplekken 1 t/m 7 en aan de rechterkant 8 t/m 10. Ik koos voor plek nr. 7 (geluksgetal) en laat nu de plekken 9 en 10 pal naast de 'Little Grand Canyon' liggen met helemaal op de bodem de San Rafael River. Dat was dus de Wedge Overlook. Als ik beter had gekeken, dan had ik ook nog alle tijd gehad het te bekijken bij avondlicht, want canyonlandschappen zijn dan op hun mooist. Bovendien had ik dan ook nog 'restrooms' gehad (= wc's met gaten in de grond, maar wel in een keurig net gebouwtje met altijd voldoende wc papier). De volgende keer dus beter op het kaartje kijken. Ik heb wel op een mooie plek gestaan, maar met weinig uitzicht en ik heb wel wat wandelingetjes gemaakt in de omgeving, maar ik zat mij ondertussen wel af te vragen waar de outlook nu precies uitzicht op bood. Vanmorgen heb ik het kaartje op het bord bij de T-splitsing beter bestudeerd en kwam ik er dus achter. Alsnog naar de Little Grand Canyon gereden, maar met morgenlicht lastig in beeld te brengen. Ik heb het natuurlijk wel gezien en ik kan jullie verzekeren: het is mooi.

Vervolgens naar Green River via de onverharde Buckhorn Draw Road. Wat een prachtige weg. Bert heeft niets te veel gezegd. Je rijdt in de canyon en dan is zelfs mijn Max een dinkytoy. Het was prachtig weer, dus enorm genieten. Nog langs rotstekeningen gekomen van onze verre voorvaderen. Vaak zie je dat soort tekeningen in grotten, maar deze zijn buiten op de kale rotsmuur getekend. Hierdoor gaat er ook veel verloren. Verder nog de oude brug over de San Rafael River, die ik nu dus ook van dichtbij heb mogen aanschouwen. Het heeft nog behoorlijk lang geduurd voordat ik de 40 mijl lange weg had afgelegd. Om de haverklap uit de auto springen om het volgende mooie plaatje te schieten, maar ook omdat het natuurlijk niet hard gaat op zo'n weg. Ook de Interstate 70 naar Green River en Moab - waar ik na het gehobbel op uit kwam - is overigens prachtig. Niet alleen net nieuw geasfalteerd (die road works zijn mij dus bespaard gebleven), maar vanaf de weg zijn de canyonlandschappen goed te zien. Er zijn ook speciale uitzichtspunten langs de weg gemaakt.

Eenmaal op de 'grote weg' schoot het wel op. Bij Moab liggen twee nationale parken: The Arches en Canyonlands. In beide parken ben ik 1 nacht. Normaal zou ik beginnen met The Arches, maar de campings waren maanden geleden al vol. Daarom begonnen met Canyonlands en daar ben ik nu op een prachtige camping, net buiten het park. Met electriciteitsaansluiting, maar zonder douche. Al weer helemaal afgeladen. Ik ben blij dat ik gereserveerd heb. Morgen kampeer ik in The Arches, maar daar is helemaal niets behalve heel mooie natuur. Na een bezoek aan het visitor center en de rotsformatie 'Island in the sky' (met een foto van mij erbij, ma) ben ik gelijk helemaal doorgereden naar het verste punt van Canyonlands: Grand View Point Overview. Wat een indrukwekkend landschap. Ik hoop dat jullie iets meekrijgen via de foto's en het filmpje dat ik gemaakt heb (hopelijk lukt het om de filmpjes te plaatsen vanavond). Ik heb daar een (korte) trail gelopen om het van alle kanten te bekijken. Er was nog veel meer te zien, maar ik heb het gelaten bij de Shafer Canyon Overlook. Daarna de campingplaats opgezocht en hier bij avondlicht nog genoten van de Dead Horse Point Overlook met de Coloradoriver in alle kleuren die de natuur te bieden heeft. Op het fietsje! Het lijkt wel of het zo moet zijn. Het was de eerste keer na de komst van Cécile dat ik hem echt goed kon gebruiken en nu kon het ook weer omdat ik alleen ben. Te ver om te lopen en geen zin meer om de auto mee te nemen. Zou ook niet handig geweest zijn. Het is hier aardedonker en ik moest Max met de kont naar boven manouvreren om haar op het smalle verharde stuk te krijgen naast de paal met elektriciteit en een paar grote keien. Maar ik kan het! Zodra iemand aanwijzingen begint te geven, gaat het fout. Behalve bij Cécile natuurlijk ;-)

Wat een dag en zoveel foto's dat ik nog tot laat bezig zal zijn. Vind ik helemaal niet erg. Genieten jullie er maar lekker van. Tot over een paar dagen met nog meer canyongeweld.

Groeten Annemiek