Snow Canyon

Hallo allemaal,

ik moet eerder de reacties checken merk ik. Three Ponds was ik gisteren heel dichtbij, maar het werd al donker en vandaag gekozen voor Butterfly, Lava Flow en White Rocket- trails. Dus Bert, geen three ponds. Ik hoop dat ik hiermee niet het mooiste van Snow Canyon heb gemist. Hoe dan ook: prachtig, vooral door de aanwezige lavatubes: gaten waar de lava uit de grond is gekomen. Inmiddels ben ik er ook achter dat de Tarantula hier normaal voorkomt, dus geen invasieve soort is. Had ik nooit verwacht. Daar ben ik gisteren al achter gekomen toen ik hem (opgezet) tegenkwam in het museum van Silver Reef. Dit oude mijnstadje dat zijn hoogtijdagen kende van 1876 tot 1890 lag langs de route en ik had tijd zat, want de Kolob Terrace Road die ik wilde nemen is tot medio december 'under construction' en is zelfs helemaal afgesloten. Ik had nog het idee om de scenic road te rijden naar de overlook van Kolob Canyon (aan de andere kant van Zion Park), maar die weg bleek afgesloten vanwege rockfall en mudslides door het slechte weer van de nacht van zondag op maandag. Hij heeft heel erg geonweerd en geregend. Ik heb nog de Virgin River aan de achterkant van de camping bekeken vóór ik maandagavond vertrok en die was inderdaad behoorlijk onstuimig en erg bruin. Hele stukken van de aarde boven de rivier waren afgebroken. Waarschijnlijk verzadigd door de vele regen. 's Nachts ook weer een flashflood-alert op mijn Iphone.

In ieder geval voldoende tijd om langs Silver Reef te gaan. Lokale bewoners hebben zich om het oude zilvermijnstadje bekommerd en proberen het in leven te houden. 1 stenen gebouw is blijven staan (de Wells Fargo bank) en daar is nu het museum in gevestigd. Een ander stenen gebouw was de City bank en een restaurant is in ere hersteld. Verder rest er niet veel dan wat ruines. Het was in de tijd een zeer welvarend stadje met 2000 inwoners, maar de mijnwerkers waren behoorlijke gewelddadig heb ik begrepen. Het is de enige plek in de USA waar ooit zilver in sandstone is gevonden. Na 15 jaar was het voorbij en raakte alles in verval of ging alsnog in vlammen op. Alle huizen (behalve de banken kennelijk) waren van hout. Ik werd in het museum rondgeleid door een oudere dame, wiens overovergrootvader nog gezorgd heeft voor de eerste krant van Silver Reef. Zij en haar man hebben in de buurt een huis gebouwd. Het museum wordt een paar dagen per week bemand door de mensen uit de buurt en de restauratie is afhankelijk van giften.

Daarna via St. George (boodschappen gedaan in een enorme supermarkt) naar de campground hier in Snow Canyon gereden en nog een trail gelopen. De plaatsen voor de campers liggen heel dicht op elkaar. Er stond gisteren een enorme camper naast mij met alle slide-outs uit, waardoor ik - als ik gewild zou hebben, mijn slide-out niet eens kan gebruiken (maar die gebruik ik al niet meer sinds Cécile is vertrokken). De buurman kwam later wel vragen of ik er geen probleem mee had. Ik heb wel mijn eigen picnictafel onder een afdakje en gelukkig dit keer aan de andere kant van de buren. Het weer is hier beter, maar op dit moment waait het al weer behoorlijk. Ik denk dat er vanavond/vannacht nog wel wat slecht weer aankomt en daarna zou het afgelopen moeten zijn. Ik heb mijn hikes voor vandaag er weer opzitten en het was heerlijk weer. In de verte af en toe wel gedonder van onweer. Het was weer een pittig dagje met lopen op de petrified dunes en de White Rocks. De kleuren wit, oranje en zwart voeren de boventoon. En gelukkig is het inmiddels een stuk rustiger wat mensen betreft. Alleen de 'oudjes' blijven over en die lopen niet zo ver.

Morgenvroeg duik ik Nevada in. Dan ga ik eerst naar Cathedral Gorge State Park en ik hoop daar een plekje te kunnen bemachtigen op de campground. Van te voren reserveren kan niet. Er zijn wel electrische aansluitingen en na 2 dagen ga ik naar Deadth Valley. Nu nog even genieten van het fluitconcert dat onder andere  quails (een vogelsoort) hier laten horen als de zon ondergaat. Ik heb ook veel zwaluwen gezien en ik heb waarschijnlijk gisterenavond ook een coyote gezien op de berg achter de camper en een uil horen roepen. Ik heb ook een slangetje met een mooi patroon op de weg gezien, maar die was dood. Aangereden. In dit gebied komen ook woestijnschildpadden voor, maar die ben ik helaas niet tegengekomen.

Tot de volgende keer! Groeten Annemiek

P.S. Op een bord boven de weg zag ik de volgende tekst: 'Texting en driving are clever, says no-one ever'. Sterke tekst vind ik: achter het stuur geen sms-jes versturen (of bellen of mailen of enz.). Ik heb er vóór vertrek nog een blog over geschreven op Linkedin.