Lake Michigan (Holland en Saugatuck)

Ha lieve mensen,

Geweldige 2 dagen achter de rug en gelukkig is Labor weekend voorbij. Het is weer stil op de (tweede) KOA camping in Riverside. Afgelopen nacht heb ik op een andere camping gestaan. Ik was al een stuk zuidwaarts afgezakt naar de plaats Holland (40 mijl) en dus was het onzin om nog een keer 40 mijl terug te gaan naar die depri-camping in Muskegon. Ik heb in het plaatsje Zeeland, dichtbij Holland, op de camping 'Dutch treat' een nacht doorgebracht. Was niet zo'n 'treat' (grasveld achteraan), maar prima voor een nacht. Met het weer heb ik enorm geluk. Het weer hier kan 'unpredictable' (onvoorspelbaar) zijn, heb ik al van diverse kanten gehoord, maar gisteren was het - net zo als eergisteren - geweldig. Wel wat warm (rond de 35 graden) en vandaag was het ook warm met 2 buitjes. Bij de eerste was ik net aan de lunch (binnen) en bij de tweede zat ik op het strand na een zwemactie en was Max in de buurt. Het is dan wel heel handig zo'n huisje op wielen.

Met mijn mobiliteitsmanagement is ook niets mis. Ik combineer rijden, lopen en fietsen optimaal. Gisteren eerst de camper op een parkeerterrein in de buurt van het centrum van Holland neergezet en de rest gefietst. Eerst naar het visitor center. Omdat ik helemaal uit Nederland kom, heb ik een pak speculaas gekregen en een tas vol brochures. Goede tips (waaronder de camping in Zeeland) waarmee ik zeker een week zoet kan zijn in Holland. Holland is in 1847 gesticht door dominee ('reverend') Van Raalte, die met een aantal families uit Nederland naar de USA emigreerde op zoek naar meer religieuze vrijheid (Nederland had kennelijk de vrijheid van godsdienst nog niet zo hoog in het vaandel staan) en om economische redenen. De eerste jaren in dit moerassige gebied waren erg zwaar, maar toen het kanaal naar Lake Michigan gegraven was, bloeide het plaatsje op. Dat graven moesten de mensen wel zelf doen, want de federale regering weigerde zijn medewerking te verlenen. Op 9 oktober 1871 sloeg het noodlot toe: 80% van het stadje werd verwoest door brand. Op dezelfde datum stond Chicago ook in brand door een combinatie van extreme droogte en harde wind. Maar ook dat kwamen die taaie Hollanders te boven en Holland verrees nog sterker dan daarvoor uit de as. Er is een hoog aangeschreven school: Hope College dat dit jaar 150 jaar bestaat. Ik heb enkele gebouwen op de foto gezet, waaronder de Lubbers Hall. Geen idee of het vernoemd is naar onze voormalige MP, maar ik zou het niet gek vinden. Jammer is wel dat er geen Hollands eethuis of iets dergelijks te vinden was. Wel een Ierse pub. En natuurlijk de molen! De molen 'De Zwaan' is in 1965 namens de Nederlandse regering door Prins Bernhard aan Holland geschonken. Twee voorwaarden: de molen moest blijven werken en er moesten rondleidingen gehouden worden. Op de molen wappert nu de Amerikaanse vlag. Eigenlijk wel een raar gezicht. De molen staat in het Windmill Island Gardens, waar ik na de wandeling in het centrum (met een bezoek aan het Holland museum) naar toe ben gefietst. Het is natuurlijk zo kitsch als maar zijn kan, maar zo lang de mensen maar niet denken dat dit een beeld geeft van het huidige Nederland is er niets mis mee. Ik had wel medelijden met de Amerikaanse meisjes (waarschijnlijk studenten) die met 7 paar sokken in de klompen in die hitte een demonstratie gaven van enkele boerendansen. Mannen waren kennelijk niet voor deze bijbaan te porren, want de dames vervulden ook de mannenrollen. Anna was diegene die 'mijn groep' rondleidde en ze was voor 80% van Nederlandse afkomst, vertelde ze. Haar ouders verstonden Nederlands, zij niet. Wisten jullie dat klompen in 1680 zijn uitgevonden vanwege een tekort aan leer?  En dat klompen met punten door vissers werden gebruikt om hun netten op te houden? Wist ik allemaal niet. De meisjes vertelde na hun dansjes (op video gezet) iets over de kleren die zij aanhadden. Het (Aziatisch uitziende) meisje kwam uit Groningen: die had de 'duurste' kleding aan (veel kant) en uit Noord Holland kwam de armste. Anna was heel arm en een wees, want ze had twee kleuren op haar rug (rood/geel). Dat ik dat allemaal moet horen in Holland Michigan! Zo leer je nog eens wat en natuurlijk heel veel informatie over de molen. Alisa Crawford is de molenaarster en zij is de enige gecertificeerde molenaar van heel Amerika. Zij heeft haar opleiding natuurlijk in Nederland gevolgd. Gisteren stond er onvoldoende wind om de molen te laten werken. Helaas. Toch maar een keer naar de Zaanse Schans.

Na mijn bezoek aan al die Hollandse dingen, wilde ik nog een frisse duik nemen in Lake Michigan in het Holland State Park. Nou, dat heb ik geweten: dat is hetzelfde als op een zomerdag midden in de vakantie naar Zandvoort of Scheveningen willen en dat in Max!! Geen haar op mijn  hoofd die eraan denkt omdat in NL te doen. Het was zelfs om 16 uur nog knetterdruk en die camper kon ik niet zomaar kwijt. Ik ben omgekeerd (stel je dat alleen al voor) en ben zomaar een zijstraat ingereden en laat ik nu een prachtig inhammetje zien waar Max precies inpast en geen borden 'private - no parking' of iets dergelijks, dus................Vervolgens op het fietsje naar het strand (langs al die auto's)  en genieten van wederom een kanaal met heel veel schepen en scheepjes en ander varend spul tussen Lake Michigan en Lake Matacawa (genoemd naar een grote bank daar; zal wel Japans zijn). Vergelijkbaar met het kanaal in Muskegon. Het was heel druk op en om het water. Even een frisse duik en toen naar de camping in Zeeland. Van Zeeland heb ik verder weinig gezien. Op de camping hadden ze wel de Nederlandse vlag hangen. Toch sympathiek.

Vanmorgen op tijd naar Saugatuck: THE PLACE TO BE volgens alle brochures. Een kunstenaarsdorp met heel veel toeristische winkeltjes. Ik had geleerd van gisteren: ik ben gelijk naar het Oval Beach aan Lake Michigan gereden. Ik mocht bij de gratie van de lieve mevrouw die de toegang bewaakt op de parkeerplaats staan (hoge uitzondering voor campers: als ik Max maar zo zou parkeren dat ik maar 1 plaats innam, dus met de kont half in het duin gezet; de breedte was lastiger, maar door de bui was het kennelijk minder druk en bleef de parkeerplaats naast mij vrij). Ik ben toen eerst met de fiets naar het centrum van Saugatuck gegaan. Dat had eigenlijk heel makkelijk gekund als de Chain Ferry over de Kalamazoo River nog had gevaren, maar die liet het op de laatste dag dat die nog zou varen afweten. Twee redenen: gelet op de weersomstandigheden (hoezo?) en er was geen kapitein beschikbaar. Kennelijk was dat laatste de enige reden, want met die weersomstandigheden viel het nog wel mee met uitzondering van die 2 buitjes. Ik moest dus helemaal om de haven heen fietsen en dat was een behoorlijk eindje (zie foto van kaart), maar goed voor de conditie (heuvel op/heuvel af). Leuk centrum met mooie huizen en winkels, maar heel druk. Ik ben helemaal tot het eind gefietst en kwam een moeder met 2 kinderen tegen die aan het vissen waren. De dochter was alleen met de wormen (aas voor de vissen) aan het spelen, maar de zoon haalde zowaar een visje uit het water. Bleek een zgn. Gobi te zijn. Dat zijn uitheemse (Aziatische) visjes, die een bedreiging vormen voor de eitjes van de zalm en de forel die daar rondzwemmen. Ze mogen niet worden teruggegooid in het water, maar moeten worden dood gemaakt. Dat vond de moeder te ver gaan (zoontje wilde wel) en zij gooide het visje in het gras in de hoop dat de vogels ze wel op zouden eten (maar die waren er niet). Weer wat geleerd.

Ik heb tijdens het buitje geluncht en een cadeau voor mijn moeder gekocht in een fair trade winkeltje. Ik twijfel aan de fair trade, maar de van herkomst engelse dame die de opdruk zelf ontworpen heeft, was wel aardig. Ze was tijdens een vakantie in België lang geleden aan een Amerikaan blijven hangen.  Een heel leuk, creatief cadeau waar mijn moeder zeker wat aan heeft! Nieuwsgierig ma? Nog even een paar maanden geduld. Toen op de fiets terug naar Max langs een live band (filmpje van gemaakt). Vervolgens via een hele hoge trap een hoog duin beklommen (Mount Baldhead) en aan de andere kant lopend naar beneden via een trail met prachtig uitzicht op Lake Michigan. De fiets heb ik beneden laten staan en naderhand met de auto opgehaald. Dat scheelde een klim op de fiets naar boven. Na de wandeling kwam ik uit op de parkeerplaats waar Max stond, omgekleed in de camper, trappetje af naar het strand en lekker een frisse duik in Lake Michigan genomen. Daarna kwam er dus nog een buitje en toen was het heel rustig op de parkeerplaats (en het strand). Vervolgens naar Riverside gereden via de toeristische route. Daar sta ik nu op de KOA camping. Wederom in de directe nabijheid van een grote weg, maar je hoort hem niet zo goed en de camping ziet er mooi uit met bomen en is voor een groot deel verlaten.

Morgen blijf ik hier. Ik ga de was doen, ruimte maken voor mijn zus die a.s. donderdag komt! Spannend. Jammer voor haar, maar de temperatuur gaat zakken: van 35 graden  (het is nu om 22.30 uur nog steeds erg warm!) naar 19 graden op zaterdag, maar daarna gaat die weer stijgen. Morgen en overmorgen wordt er  onweer verwacht, maar vanaf donderdag droog. Morgen volgen ook de foto's en filmpjes die horen bij dit verslag. De komende 3 weken zal Cécile de verslagen maken. Heb ik even vrij ;-)

Hartelijke groeten en sterkte met het weer in Nederland!

Annemiek

P.S. Als jullie een reactie plaatsen (graag!) dan het liefst onder het reisverslag in plaats van onder een foto.