Grand Canyon (North Rim)

Ha lieve mensen,

In 1988 heb ik mijzelf beloofd hier terug te komen en de canyon ook in te gaan (in plaats van er alleen boven te hangen) en die belofte doe ik nu gestand. Gisteren heb ik een topprestatie geleverd (vind ik zelf): ik ben 1 km naar beneden gelopen langs een trail van 7,6 km enkele afstand: dat betekent naar beneden, maar ook weer terug en dat is erg steil omhoog kan ik jullie verzekeren. Mijn oorspronkelijke idee was dat ik helemaal naar de bodem van de canyon zou lopen: daar waar de Colorado River stroomt. Er kan op 1 plek geslapen worden, namelijk Phantom Ranch, maar die was 13 maanden van te voren al volgeboekt, dus zelfs ik was te laat. Maar goed dat het niet gelukt is, want dat had ik ABSOLUUT niet gehaald. Dat is namelijk 22 km enkele afstand!! en de Colorado River is nog 1 km verder. Dat doe je dan in 2 dagen, maar ik had nu al grote moeite om die 7,6 km naar de Roaring Springs te halen. De Roaring Springs is de enige waterbron van de hele Grand Canyon en de Springs zijn van een afstand mooi om te zien, maar eenmaal aan het eind van de trail viel het tegen. Ik kon alleen bij een klein stroompje komen met een picnictafel en kraan en een wc (gat in de grond). Ik had gehoopt mijn vermoeide voeten te kunnen opfrissen (hetgeen mij ook verteld was door een ranger), maar verdere dan een schoen die in de modder verdween kwam ik niet. Veel tijd had ik niet want ik moest weer terug naar boven en naar beneden had ik er al 3 uur over gedaan en ze zeggen dat je naar boven er 2x zo lang over doet. Dat geldt voor mij gelukkig niet: ik was na 3,5 uur weer boven. Naar beneden vind ik ook vervelender dan naar boven, maar het was wel erg steil. Er waren trouwens erg veel mensen op de trail die in 1 dag van de South Rim naar de North Rim lopen!! Dat is 22 mijl = ongeveer 35 km! Ik kwam zelfs 2 (goed getrainde) heren tegen die ook nog teruglopen en dus 45 mijl afleggen in 1 dag. Overigens wordt er ook in het donker gelopen met lichten op het hoofd. Ik zou het nooit doen, want je struikelt makkelijk over een boomwortel of steen en dan lig je wel beneden. Hoe dan ook: ik was niet alleen.

Je kunt hier ook tot een bepaald punt een ritje op een muilezel maken. Die gaan ook deels over dezelfde trail, dus oppassen dat je niet constant in de muilezelpoep trapt. Van de muilezel wordt al sinds mensenheugenis gebruik gemaakt in de Grand Canyon, dus die horen erbij. Voor mij hoeft het niet, maar gelet op de vele boekingen, kennelijk wel een succes. Ik heb wel een rit in Zion geboekt. Ik ga ervan uit dat het niet op muilezels is, maar ik zie het wel (en jullie ook).

Vandaag rustdag na die inspanning van gisteren. Rustig aangedaan en genoten van deze prachtige camping. Het is vol, maar de plekken zijn zo groot dat je het nauwelijks merkt. De eekhoorntjes rennen om je heen. Ik heb vanmiddag 2 lezingen gevolgd van rangers van de National Park Service (dat volgend jaar 100 jaar bestaat). Een over de geologie van de Grand Canyon en een over de Californian Condor. De Grand Canyon is het laagstgelegen gebied; daarboven komt Zion, daarboven Bryce Canyon (prachtig, maar deze reis heb ik het overgeslagen, omdat ik er al 2 keer geweest ben) en daarboven de Grande Staircase Escalante. Voor de 4 factoren die zorgen voor dit geweldige landschap is een ezelsbruggetje bedacht: DUDE = Deposit (van lagen materiaal in de loop van miljoenen jaren), Uplift (omhooggestuwd door langs elkaar schuivende aardplaten), Downcut (doorsneden door de Colorado rivier) en Erosion (erosie doet de rest). Het praatje werd gehouden door een jonge vrouwelijke ranger uit New York die als 14 - jarige door haar ouders meegenomen was naar de Grand Canyon en die gelijk wist dat ze ranger in de Grand Canyon wilde worden. Het andere praatje over de Condor was ook interessant: de Condor was bijna uitgestorven in het gebied en overigens in geheel Noord-Amerika (door jagers) en op het laatste moment (nog maar 15 dieren in leven) is een fokprogramma gestart dat tot succes heeft geleid. Heel recent is er nog één door een jager gedood omdat hij dacht dat het een 'turkeyvulpture' was. Ik weet niet de NL naam, maar dat is ook een roofvogel die hier voorkomt. De jager is opgepakt. Alle condors zijn voorzien van een nummer en worden in de gaten gehouden. Ik meen dat ze zei dat er nu weer 400 exemplaren in Noord-Amerika voorkomen (in Zuid - Amerika komen ze nog steeds voor) en 70 daarvan in de Grand Canyon. Ik heb ze tot nu niet gezien, maar wie weet komt het nog. Ook raven komen hier veel voor (en die heb ik wel gezien).

De dag dat ik hier aankwam, ben ik eerst afgeslagen naar Point Imperial. Het hoogste punt aan de noordkant van de Grand Canyon (8800 feet = 2623 meter) met een prachtig uitzicht over de Canyon en het achterland waar ik vandaan kom: de Vermilion Cliffs (Grande Staircase Escalante). Ik heb mij van informatie voorzien in het visitor center bij de Grand Canyon Lodge dat helemaal aan het eind van de weg ligt. Prachtig gebouw dat een fenomenaal uitzicht biedt op de canyon. Met dat uitzicht heb ik heerlijk geluncht. In de directe omgeving van de lodge is een korte trail naar Bright Angel Point. Die heb ik er gelijk bij genomen. De campground ligt dichtbij de lodge. Gedurende mijn verblijf (tot 14/10) is alleen maar mooi weer voorspeld. Overdag stralende zon en een temperatuur van rond de 20 graden. 's Nachts wat kouder, maar valt mee (rond de 7 graden). Hoewel deze kant van de Grand Canyon 15 oktober sluit is de campground vol. Zonder reservering geen plaats. Wat ben ik weer blij met mijn reservering.

Morgen met de camper naar Cape Royal, het enige punt van waaruit je de Colorado River kunt zien (van boven; je kunt natuurlijk wel de hike doen van 23 km). Het is een behoorlijk eind rijden (23 mijl) dus helaas met de fiets kan het niet. Daar is ook een trail, dus ik krijg weer wel beweging. Dinsdag kan ik nog een trail met de fiets maken. Dat heb ik ook al gedaan (fietsen naar de lodge). Iedere avond een geweldige zonsondergang. Ik heb er foto's van gemaakt en een filmpje. Het kan even duren voordat ik die erop kan zetten, want de batterijen van de laptop zijn bijna op.

Tot de volgende keer!

Groeten Annemiek