Monument Valley en Valley of the Gods

Hoi allemaal,

wat een dag vandaag! Twee prachtige valleien in één dag. Zelfs voor mij wel wat veel van het goede. Vanmorgen vroeg opgestaan om zelf door de Goddelijke Vallei te rijden, waar ik gisteren (te) laat aankwam. Het zou vanmorgen half bewolkt zijn en vanmiddag werd er weer regen voorspeld. Ik wilde ook een toer maken door Monument Valley, maar dat mag niet met eigen vervoer. De indianen die de Monument Valley exploiteren doen het beter dan de indianen van Wounded Knee. Bovendien niet te doen zonder 4 WD. Valley of the Gods was erg, maar Monument Valley nog veel erger, zeker na de hevige regen van de afgelopen dagen. Ik had al half bedacht om de toer door Monument Valley naar morgenvroeg te verschuiven (Sunrise tour), maar toch besloten om het vanmiddag te doen, omdat het weer best redelijk bleef en ik heb ook een keer zin om wat langer te blijven liggen.

Dus: eerst uren hotsen en botsen in eigen campertje door de Valley of the Gods  en toen nog een keer bijna 4 uur in een soort half open pick-up truck met 4 WD, ook niet lekker voor de ingewanden. Te paard was veel beter geweest! Maar geen paard te ontdekken in de buurt van de Valley of the Gods. Dat was wel het geval in Monument Valley, maar dat stelde niet veel voor.

Het is wel de moeite waard geweest, want het zijn prachtige valleien. Ik vind de Valley of the Gods eigenlijk nog mooier dan Monument Valley en in ieder geval een stuk rustiger. Monument Valley heeft veel meer 'buttes' zoals ze dat hier noemen, maar eigenlijk te veel. Het staat wat te dicht bij elkaar. Daartegenover staat dat er ook mooie grotten en arches zijn, die er niet zijn in Valley of the Gods (althans ik heb ze niet gezien). Oordeel zelf: Monument Valley staat vooraan; Valley of the Gods daarachter. Vóór Valley of The Gods ben ik nog langs de Goosenecks State Park geweest. Dat ligt tegenover de West Entrance of the Valley of the Gods. Daar ben ik gisteren ook niet meer aan toegekomen. De San Juan river meandert daar (als een ganzennek) door de rotsen heen, op zo'n 1000 feet diepte (= ongeveer 300 meter). Daar zijn allemaal hele mooie geologische verklaringen voor, waar ik jullie niet mee zal lastig vallen. In ieder geval een mooi gezicht.

Ik moest wel eerst weer 35 mijl terugrijden. Alles bij elkaar vandaag ook weer 100 mijl afgelegd. Er is onderweg zoveel te zien dat ik het niet erg vindt (thuis wel). Toen ik ruim halverwege de Valley of the Gods was kwam er een iemand van de BLM (= Bureau of Land Management) mij vertellen dat ik beter om kon draaien, omdat er aan het eind (pal vóór de uitgang van de vallei) een zgn. 'wash-down' was waar de camper mogelijk niet doorheen zou kunnen komen. Dat omdraaien viel niet mee, maar het lukte wel en die lieve man kwam ook nog even controleren of ik het gered had. Ik ben natuurlijk wel even (over de verharde weg) gaan kijken aan de oostingang en het klopte wel: dat had ik waarschijnlijk niet gered.

Ruim een jaar na dato kan ik wel toevoegen dat het eigenlijk een hachelijke onderneming was om met een camper van ruim 7 meter lengte door de Valley of the Gods te gaan. In het begin viel het mee, maar de scherpe dalletjes en de kuilen maakte het erg lastig. Ik was dus al heel blij dat ik zover was (ik denk toch ruim over de helft) en toen moest ik terug. Je begrijpt: minder blij, maar ik durfde het er niet op te wagen. Stel je voor dat ik de hele weg terug zou moeten ;-).

Na dit avontuur dus weer terug naar de camping, een aantal kilometers voorbij Mexican Hat. Heb de camper en mijzelf klaar gemaakt voor de vervolgreis morgen en toen toch maar besloten om de 'Deluxe Tour' van 3,5 uur door Monument Valley mee te maken en niet te wachten tot morgen. De tour begon om 16 uur. Ondanks de regen- en onweersdreiging bleef het tot het einde van de tour redelijk droog. Beetje regen. Ik zat met een leuk gezelschap: 3 vriendinnen en 1 man in 1 camper die een trip van 10 dagen maken. De dames zijn oude schoolvriendinnen van elkaar en wonen nu verspreid over het land, maar houden contact door jaarlijks een uitje te plannen. Een van de mannen mocht mee (misschien was hij nog de enige man) en hij kende zijn plaats, zei hij, want hij had 4 dochters. Ze hadden wel een camper voor 8 personen, dus ze hebben ruimte. Iets voor AAMA? En welke man mag dan mee? De gids was een vrouwelijke Navajo-indiaan. Monument Valley is een Navajo Tribal Park en wordt gerund door de Navajo-indianen. Maar net zoals de Sioux willen ze zo niet genoemd worden. Ze willen ook niet aangeduid worden met Navajo's. Dat is de naam die ze van de Spanjaarden hebben gekregen en Navajo betekent 'dief'. Zij noemen zichzelf 'Dena' en dat betekent zoiets als 'mens'. Het was heel druk in Monument Valley met toeristen en tours etc. We zijn de toer begonnen met een bezoek aan een vrouwelijke 'hogan', een huis waarin de Navajo's vroeger woonden. Ze woonden dus niet in een wigwam. Je hebt een vrouwelijke vorm (die veel ronder is) en een mannelijk vorm. Een oude vrouw in de hogan liet ons zien hoe ze van de vacht van haar eigen schapen wol maakt en vervolgens daarvan kleden en kleding weeft. De kleuren ontstaan door kruiden te gebruiken en de patronen zitten in het hoofd van de vrouw, die zij op haar kinderen overdraagt. Vorm van kennismanagement dus.

Monument Valley is gered van de financiële afgrond in de jaren 30 omdat John Ford er cowbowfilms ging maken met John Wayne in de hoofdrol en later is de magische plek voor veel meer films gebruikt,  onder andere voor Thelma en Louise, de 2 vriendinnen die 'losbreken' en samen in een auto het ravijn inrijden. Kan je je hier iets bij voorstellen. Ik had vanavond naar een film van John Wayne kunnen gaan, want die worden hier gedraaid, maar dat komt thuis nog wel een keer.

Gisteren nog naar Natural Bridges geweest. Daarvoor heb ik een iets andere route gereden dan ik in gedachten had, maar zeker de moeite waard. Zoals de naam al aangeeft vormen de rotsformaties hier natuurlijke bruggen. Dat komt door het water: het zoekt een directere weg door de rotsen heen, in plaats ervan omheen. Het gaat om relatief zacht sandstone. Uiteindelijk ontstaat er een gat in de wand en de rivierarm erom heen wordt niet meer gebruikt. Hoe dunner de bovenkant van de brug hoe ouder. Toen ik er naar toe reed was het regenachtig, maar toen ik aankwam was het droog. Toen ik wegreed begon het weer te regenen.

Datzelfde gold voor het uitzicht bovenop de Moki Dugway die ik gereden heb op weg hier naar toe: heel hoog over de bergen heen en met heel veel haarspeldbochten naar beneden en deels onverhard (zie foto van bord die ik vandaag gemaakt heb). Ik stond boven en toen trokken de wolken deels op en was de Valley of The Gods van boven af prachtig te bekijken. Inderdaad een goddelijk gezicht! Er zit een engeltje op mijn schouder denk ik (pa?). Ik heb er een filmpje van gemaakt, maar ja, het schiet niet op met die filmpjes. Uren uploaden en dan alsnog een 'rood kruis' krijgen en dan heb je al die tijd voor niets gewacht. Jammer; in het ergste geval moeten jullie wachten tot ik thuis ben.

De rest van de week is weer mooi weer voorspeld. Ze kunnen hier de regen overigens goed gebruiken: het is lang droog geweest. Morgen verder richting Page (naar het westen) waar ik overmorgen een toer ga maken naar White Pocket (met gids) en morgenmiddag probeer ik nog een paardrijrit te maken. Of ik daar kan internetten weet ik niet. De 5 dagen daarna in ieder geval niet, want dan zit ik op een campground op de North Rim van de Grand Canyon, dus mogelijk pas tot 15/10 in Zion National Park. Daar heb ik wel elektriciteit en hopelijk ook internet (de camping zit in Springdale). Voorlopig even rust voor jullie en mij, maar genoeg om in de tussentijd wat te doen te hebben ;-)

Groeten Annemiek