10. Motril, Mijas, Ronda en Tarifa (30 december 2022 t/m 5 januari 2023

Hallo allemaal,

Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar. 2023 alweer, het gaat razendsnel. Dit is ook het voorlopig laatste blog uit Spanje. Morgen (Driekoningen) maak ik de oversteek naar Marokko. Ik sta nu in Tarifa, het zuidelijkste puntje van het vasteland van Europa. Het is hemelsbreed maar 15 km naar Afrika. De ferry doet er vanuit Algeciras 1,5 uur over om in Tanger te komen. Beetje dom dat ik de oversteek niet vanuit Tarifa doe, maar ik kan het niet meer wijzigen. Nu ligt Algeciras maar 20 km van Tarifa, maar het is veel groter en dus minder overzichtelijk. Het gaat wel lukken, maar op de terugreis (nog niet gereserveerd) neem ik de ferry naar Tarifa.

N.B. Inmiddels ben ik erachter dat je vanuit Tarifa alleen naar de haven van Tanger kunt en dan moet je door  de stad Tanger rijden en dat wil je niet. Vanuit Algeciras kom je in Tanger Med en dat ligt ongeveer 50 km ten westen van Tanger. Dat is een betere optie. Moet je natuurlijk wel opletten dat je niet alsnog door de stad rijdt richting oostkust.

In Tarifa heb ik nog niet in zee gezwommen. Dat komt mede omdat de camping (ongeveer 3 km buiten het centrum) weliswaar aan het strand ligt, maar de rivier (Rio Jara) ligt tussen camping en strand,  waardoor je eerst door een soort van waddengebiedje moet lopen alvorens je op het harde strand komt. Vandaag heb ik gezien dat er verder richting Tarifa aan het (harde) strand parkeerplekken zijn met heel veel campers en die staan gratis en voor niks (maar zonder voorzieningen) direct aan het strand. Ga ik ook doen als ik terugkom. Het is wel een (kite-)surfersparadijs hier. Harde wind, dus spectaculaire sprongen. Ik heb een filmpje gemaakt bij de smalle dam die het eiland van Tarifa verbindt met het vasteland. Op dat eilandje staat een vuurtoren en dat is het meest zuidelijke puntje van Europa, maar helaas mogen slechts 20 mensen per dag het eilandje bezoeken en daarvoor moet je je aanmelden bij de toeristeninfo. Ga ik misschien ook nog doen als ik weer terug kom. Het is nu erg druk in Tarifa en ook in de andere plaatsen waar ik ben geweest. De Spanjaarden hebben ook nog vakantie. Driekoningen (6 januari) is echt een feest hier. Dat is morgen en maandag beginnen ze weer. Dan ben ik weg. 

In Tarifa was nog voldoende te zien naast de kitesurfers. Een zeer oud uitziend fort, maar schijn bedriegt kennelijk, want het dateert uit 1933 (Castillo de Santa Catalina). Tot deze eeuw was het in gebruik als weerstation. Het is gesloten voor publiek. Het heeft ook wel enige renovatie nodig. Wellicht komt dat nog met dank aan EU subsidies. Het imposante Moorse fort (Castillo de Guzmán el Bueno) is wel heel oud. Het werd in 960 gebouwd in opdracht van de kalief van Córdoba. Er schuilt wel een drama achter dit imposante bouwwerk. De stadscommandant waarnaar het fort is vernoemd (Alonzo de Guzmán "El Bueno" = de Goede) moest vanaf de stadsmuur toezien hoe zijn gegijzelde zoon werd vermoord. Dit fort is wel open voor publiek, maar er stond een hele lange rij voor, dus de volgende keer krijgen we een 'geweldig uitzicht over de Straat van Gibraltar' vanaf het fort. Verder kent het stadje nog een Moors uitziende toegangspoort tot het oude centrum (Puerta de Jerez). Ik ben er onder doorgelopen en weer terug, dus niet echt het oude centrum in geweest. Leuke straatjes met witte huisjes, maar dat is niet de eerste keer.

Miep heeft de eerste paar dagen van het jaar er hard aan moeten trekken. Eerst naar Mijas en daarna naar Ronda. Beide plaatsen liggen verder landinwaarts, dus in de bergen. Daar ontkom je op de Costa del Sol niet aan, want de kuststrook is maar een paar km breed. Met als gevolg dat de snelweg ook in de overvolle kuststrook ligt. Niet de spoorrails gelukkig. Mijas is heel leuk en pittoresk, maar je moet er niet komen als het druk is. Er zijn geen speciale parkeerplekken voor campers en als het druk is, staat alles vol met gewone personenauto's. Na het enerverende bergritje ernaartoe, kwam ik (ongewild) terecht in het centrum met smalle straatjes en heel veel mensen. Ik was eigenlijk al weer van plan om weg te gaan, maar ik vond toch nog een plek buiten het centrum langs een weg die kennelijk niet veel wordt gebruikt. Stond ook een bord P naar toe maar die bleek afgesloten. Ben wel blij dat ik er ben geweest: zeker de moeite waard. Je kunt je ook laten rondrijden in een koets met paard of op de rug van een ezel. Vroeger was de ezel een geliefd vervoermiddel in Mijas, maar ook in Spanje is de aandacht voor dierenbescherming toegenomen en is de populariteit van het ezeltje rijden afgenomen. Hetzelfde geldt voor het stierenvechten, alhoewel de kleine arena in Mijas pas 5 jaar geleden voor het laatst voor dat doel is gebruikt. Er staat nu een grote stier van kunststof in de arena, die je niet mag aanraken. Die nacht heb ik op een enorme parkeerplaats met allemaal witte campers gestaan in La Cala de Mijas. Het leek wel een camperdorp. Mooie (gratis) plek trouwens: dicht bij een mooi strand waar je kilometers kunt wandelen, maar ik was erg laat, dus geen duik meer genomen. 

De laatste duik in zee dateert inmiddels van 1 januari: natuurlijk de nieuwjaarsduik om 12 uur en ik had gezelschap. De kleinkinderen van Jannie en Kees, waarmee ik oud en nieuw heb gevierd, deden mee. Aanvankelijk met heel veel scepsis, maar eenmaal door, vonden ze het zeewater ook heerlijk. Ben ik toch nog een inspiratiebron voor de jeugd. Het was heel gezellig trouwens met oud en nieuw. Veel oliebollen, appelflappen, glühwein en bubbels om 24.00 uur en de kleinkinderen en een vriend van een van hen, hadden ook lekkere hapjes gemaakt. Ik had nog een zakje sterretjes, ook leuk. En op oudjaarsdag heb ik in Motril nog een kapper kunnen scoren, dus met een kort kapsel het nieuwe jaar in. Dit was mijn derde keer in Motril, dus verder niet zo heel veel bijzonders gedaan. 

Tot slot van dit blog Ronda. Dat ligt een stuk verder het binnenland in en ook die rit was een uitdaging voor Miep en mij, maar Miep doet het goed en laat zich niet gek maken. Gelukkig is er buiten het centrum van Ronda een camperplaats. Ronda is vooral bekend om de Puente Nuevo (= nieuwe brug), 100 meter hoog en gebouwd in 1793 en is dus niet zo nieuw meer. Er zijn nog 2 bruggen, die de kloof tussen de twee rotsplateaus waarop Ronda ligt, overbruggen waaronder de Puente Viejo (= de oude brug) en die is een eeuw ouder dan de nieuwe. Door die kloof stroomt de Rio Guadalevin. Ik heb een wandeling gemaakt helemaal naar beneden tot de bodem van de kloof en door de groene vallei met een boog omhoog terug naar het centrum van Ronda. Dat was pittig, maar ik heb het gered. Ik denk zo'n 7 km in totaal. De volgende dag terug ook weer via een toeristische route (we hadden er nog geen genoeg van) naar Tarifa om ons hier rustig voor te bereiden op ons avontuur in Afrika. Best wel spannend.

Kort voor Tarifa nog veel ooievaars gezien op nesten op hoogspanningskabels. Ik kon nergens stoppen dus geen foto's daarvan, maar wel heel veel andere foto's natuurlijk. Ik zal proberen om in Marokko een lokale simkaart te kopen, want internet is heel duur via mijn abonnement (E 1,99 per MB en 1000 MB = 1 GB en ik verbruik heel veel GB's, zeker met Netflix). Jullie merken het wel. Als je niets hoort, geen zorgen, dan heb ik geen internet. Voorlopig genoeg te lezen en te bekijken. Ik weet nog niet wanneer ik terugkom uit Marokko. Tot ik er genoeg van heb, maar uiterlijk eind januari. 

Veel sterkte met het sombere en natte weer in NL. De dagen lengen ook in NL (hier gaat de zon pas om 18.15 uur onder), dus het gaat de goede kant weer op. 

Groeten Annemiek

P.S. Tot vanmorgen (ik sta nu op de parkeerplaats voor de ferry naar Marokko) heb ik 3975 km gereden.