20. Nazaré, Batalha (klooster), Conimbriga (Romeinen), Coimbra (21 t/m 23 februari 2023)

Hallo allemaal,

dit blog komt wel snel na de vorige, maar dat komt omdat ik de laatste dagen in Portugal nog veel heb gezien. Vandaag heb ik een goede start gemaakt richting huis. Ruim 400 km en ik sta nu op een gratis camperplaats in Palencia in Spanje. De winter is nog niet voorbij: ook hier nachtvorst (de laatste nacht in Portugal ook) en overdag blijft de sneeuw liggen. Ik heb de lege gastank niet kunnen laten vullen. Het adres bleek niet te kloppen. Nu zou ik het moeten kunnen halen, maar als het heel koud is, wordt het wellicht kantje boord. Toch een beter elektrisch kacheltje mee moeten nemen. Dan maar aan de externe stroom. Dat heb ik deze reis niet nodig gehad en dat geeft wel een kick, maar dan moet je niet in de kou komen te zitten. Voorlopig heb ik nog gas.

Ik heb Nazaré (15 km ten noorden van de blauwe baai) alleen van boven bekeken. Aan de ene kant het witte dorp aan de blauwe zee en aan de andere kant Praia do Norte (het noordstrand) met de - beweert men - hoogste golven van de westkust van Portugal. Een surfersparadijs waarbij de golven een hoogte van 30 meter kunnen bereiken. Dat heb ik er van boven niet vanaf gezien, maar het zal ook niet altijd zo zijn. Op het uitkijkpunt ligt een fort, dat nu dienst doet als vuurtoren. Ik had gehoopt Miep boven te kunnen parkeren, maar dat feest ging niet door. Zelfs op de dinsdag na Carnaval erg druk. Waarschijnlijk hebben veel kinderen nog vakantie. Dus: beneden neergezet en omhoog gelopen. Portugal is prachtig, maar dat klimmen, breekt mij op. 

Daarom twijfelde ik ook of ik Coimbra (ook een-moet-gezien-hebben-plaats) deze reis nog zou bezoeken. Ook daar het nodige klimwerk, maar ik heb wat energie gepakt door de dinsdagmiddag en de woensdag laag te blijven. Dinsdag heb ik na het bezoek aan Nazaré het klooster van Batalha bekeken. Min of meer toevallig, want de reden dat ik naar Batalha ging was vanwege de parking waar ook overnacht mocht worden en die bleek heel dichtbij het klooster te liggen.  Koning João I versloeg in 1385 dichtbij Batalha de Spanjaarden. Dat was een legendarische slag (slag = Batalha). En om dat te vieren werd het klooster gebouwd = Klooster van de Slag. Ach ja, waarom niet? De koning en zijn echtgenote liggen hier in graftomben en dat geldt ook voor hun 4 zonen, waaronder Hendrik, de navigator (of zeevaarder) die voor op het monument van de ontdekkingen in Lissabon staat. Het is niet helemaal afgebouwd, althans het deel dat de oudste zoon van de koning (Dom Duarte) wilde bouwen als mausoleum voor hem en zijn echtgenote vormen de onvoltooide 7 kapellen (Capelas Imperfeitas). Die hadden nog een dak moeten hebben, maar dat is niet gelukt. De zoon en zijn vrouw liggen er overigens wel, beschermd door een graftombe. Heel indrukwekkend bouwwerk. 

Ook min of meer toevallig via de zoektocht naar een geschikte overnachtingsplek, ben ik woensdag terecht gekomen bij de ruïnes van Conimbriga (15 km ten zuiden van Coimbra). Mijn vrienden, de Romeinen, hebben daar 5 eeuwen gewoond (van ongeveer 50 voor Chr. tot 450 na Chr). Daarvoor en daarna hebben er anderen gewoond en dus zijn er verschillende lagen over elkaar gebouwd. De Romeinen zelf hebben in hun nadagen een versterkte stadsmuur gebouwd die kleiner was dan de eerste muur. Dus toen moesten hun bouwwerken die op de plaats of in de buurt van de 4 meter dikke muur stonden gesloopt worden. Zonde! En die muur heeft niet geholpen, want ze zijn verslagen. Veel mozaïekvloeren zijn bewaard gebleven (of gerestaureerd) en de indeling van diverse huizen is nog herkenbaar. Met name de mooie entrees met vijvers en pilaren. Een soort binnentuinen. En de baden natuurlijk: daar zijn de Romeinen experts in met koude baden en met door ovens verwarmde baden. Het amphitheater ligt helaas nog onder de grond. Daar staan ook nog huizen op. Een groot deel van de locatie is overigens nog niet bloot gelegd, want het geld is op. Leuk, klein museum erbij. 

Coimbra was zeer de moeite van het klimmen waard. Ik ben op een gewone parkeerplaats gaan staan in de buurt van het centrum. Ik hoefde alleen de brug over de rivier Mondego over te steken. En daar vandaan een heel mooi beeld van Coimbra met de oudste universiteit boven op de heuvel. Die universiteit (althans de oude delen ervan) staan aan een plein, het Patió Dos Escolas, dat zo te zien net is gerenoveerd. In het midden van het plein schittert een standbeeld van koning João III, die de universiteit in 1537 permanent vestigde in zijn koninklijk paleis aan het plein. Die wordt nu aan de buitenkant gerenoveerd. Het wit doet pijn aan de ogen. Het was gisteren ook zonnig, maar wel een koud windje. In het koninklijk paleis is het 'zweetkamertje' (maar dan wat groter) nog te zien en de zaal waar tot op de dag van vandaag diploma's worden uitgereikt. Verdere hoogtepunten: de kapel van Sint Michael en de oude bibliotheek (Biblioteca Joanina) waarvan geen foto's mogen worden genomen. Daarin zijn 30.000 boeken opgenomen, waarvan de oudste dateren uit de 12e eeuw. Er bevinden zich ook vleermuizen in de bibliotheek, die 's nachts insecten eten die de boeken kunnen beschadigen! De kostbare tafels die er staan, moeten wel worden afgedekt; anders zitten ze vol met vleermuizenpoep. Dat is toch een natuurlijke manier van insectenbestrijding!  Coimbra is dus een studentenstad en die liepen ook zeer luidruchtig door het kleine centrum, een groot aantal van hen in zwarte kleding en zwarte capes. Ik vroeg aan één van hen wat ze aan het doen waren. Dat was een soort ontgroening of kennismaking van nieuwe studenten met de stad/universiteit. Ze kennen geen vaste begindatum voor het aanvangen van een studiejaar, begreep ik. Het hele jaar door komen er nieuwe studenten. Waarom het met zoveel kabaal gepaard moet gaan, begrijp ik niet, maar dat zal de leeftijd zijn. Het lukte mij net om Miep na mijn bezoek zonder schade uit het parkeervak te manouvreren.

Tot zover het Portugese deel van de reis, die 3 weken heeft geduurd. Volgende keer begin ik met Porto. Daar had ik dit keer geen fut meer voor en Porto verdient natuurlijk alle aandacht. Jammer om het af te raffelen. Morgen ga ik nog de rotstekeningen in de grotten van Altamira bij Santander bewonderen. En wie weet wat ik verder nog (onverwachts) tegenkom op mijn reis naar huis. 

Geniet van de foto's en een fijn weekend. 

Groeten Annemiek