5. L'Estartit, Toroella de Montgri, Palamos (2 t/m 5 december 2022)

Hallo allemaal,

het heerlijk avondje is weer gekomen, maar de meesten van jullie zullen het van het weekend hebben gevierd, stel ik mij voor. En vanaf morgen toeleven naar Kerst en dan hebben we de kortste dag alweer gehad. Hier is alles al op kerst ingesteld, al valt het nog mee.

Ik heb de afgelopen 4 dagen twee grenzen verlegd. Ik heb een zeer mooie maar ook zware klim gemaakt naar de Montgri. Een berg die uitsteekt boven L'Estartit en Toroella de Montgri. In L'Estartit heb ik 4 nachten op dezelfde camping gestaan. Dat is goed bevallen, maar ik heb nauwelijks gebruik gemaakt van de voorzieningen (waaronder een verwarmd zwembad). Wel de was gedaan, maar daar betaal je nog apart voor. L'Estartit ligt aan de zee en is verder niet zo interessant. Wel een mooie wandelpromenade langs het grote strand waar ook menig camper stond. Misschien mag je daar ook overnachten of gedogen ze het in de winter. Volgende keer uitproberen, want je loopt wel zo de zee in. Verder liggen er 7 kleine eilandjes voor de kust en die heten Illes Medes. Het zijn de uitlopers  van het kalksteenmassief van de Montgri die op het vasteland ligt. Nadat de nodige schade is aangericht aan het koraal en overig moois zijn de eilandjes sinds 1990 beschermd en mag je er alleen onder begeleiding heen. Helaas gaan er deze tijd van het jaar geen (glasbodem-)boten richting de eilanden. De eerste keer dat ik vanuit L'Estartit naar Toroella fietste kwam ik ook al dicht in de buurt van de Montgri, zij het via een andere route, maar toen ben ik halverwege teruggegaan. Niet de goede schoenen aan en bovendien nog te kortademig door de verkoudheid.  Achteraf maar goed ook, want het was al later op de middag en het was te zwaar geweest. 

Toroella ligt wat meer het binnenland in en vanaf de camping prima met de fiets te bereiken. Ik ben de volgende dag vanuit het dorp naar het begin van de wandelroute gefietst. Die stevige hogere wandelschoenen waren absoluut nodig om het kasteel bovenop de berg te bereiken. Inmiddels is het een ruïne, maar de muren kunnen nog beklommen worden (via klein wenteltrapje in een van de torens). De berg zelf is 300 meter. De beloning is een prachtig uitzicht rondom. Helaas was het wat heiig, maar het geeft toch een beeld. Toroella heeft net even wat meer dan L'Estratit, maar behalve de kerk niet zo heel veel meer. Ik ben er wel even doorheen gelopen, maar heb afgelopen zondag vooral genoten van een Spaanse lunch. Had ik wel verdiend na dat klimmetje. 

De tweede grensverleggende activiteit was vandaag: ik heb eindelijk in zee gezwommen. Warm is het nog steeds niet, maar wel windstil en dat met (continue) zon is voldoende om een duik te nemen in de zeer blauwe baai van het strand van Llafranc, ergens tussen L'Estartit en Palamos. Prachtig helder water en de camper stond niet al te ver weg, maar wel op een vrij kleine (gewone) parkeerplaats, maar gelukkig stond die niet helemaal vol. Er waren douches op het strand en voorafgaand aan het zwemmen heb er een uitgeprobeerd en die deed het, maar ik denk dat dat het laatste beetje water was dat er nog in zat toen ze hem afsloten, want toen ik eenmaal gezwommen had kwam er niet veel meer uit. Het zeewater was koud, maar het was goed te doen. 

Daarna doorgereden naar Palamos, waar ik nu op een (betaalde) camperplaats sta. Bij het parkeren werd ik geholpen door een rasechte Tukker uit Almelo. Die hield mij behoorlijk aan de praat, maar ik heb nog 2 uurtjes kunnen rondlopen in Palamos. Met name de vissersboten die eind middag terugkomen zijn leuk om te zien. Mooie wandeling deels op planken wandelpaden die hoog boven de enorme jachthaven zijn aangelegd. Aan de andere kant van de 'punt' kom je dan in de vissershaven en een enorm strand en heel veel lelijke hoogbouw. Er is ook een ouder centrum waar natuurlijk een kerk bovenuit steekt. In de kerk is het kerstverhaal al weer opgetuigd zonder kribbe (zoals het hoort vóór kerst). Bij een van de vissersboten raakte ik even aan de praat met een Oekraïense vrouw met 2 kinderen, die in Palamos worden opgevangen. Kinderen gaan naar school, maar verder was het heel moeilijk, vertelde ze. Geen geld, geen werk. De vissers die de vis aan het uitzoeken waren gooiden (te kleine) vis weer overboord. De meesten waren dood, maar een bepaald soort (ziet eruit als een kleine haai) leefden nog en die kwamen op de kade terecht. Waarschijnlijk om de toeristen een beetje te pesten. Ik heb een paar vissenlevens gered door ze toch maar bij hun glibberige staart het water weer in te gooien en ze zwommen weg, dus ze hebben het gered. 

Nu verder richting Barcelona. Jullie horen eind van de week weer van mij.

Groeten Annemiek