9. Los Baños de Fortuna, Jesus Pobre en Xabia (6 tot en met 10 januari 2022)

Ik heb vandaag heel hard gewerkt: eerst naar de camperplaats/camping nabij Valencia gereden (ongeveer 130 km); toen 2 wassen gedaan (maar 1 wasmachine en 1 droger voor heel veel campers), ondertussen huiswerk in de vorm van een niveautest gemaakt voor de spaanse cursus van volgende week en toen nog boodschappen gedaan en het metrostation en de plaatselijke centro de salud ontdekt. En nu dus nog de blog vóór ik mijzelf onderdompel in Valencia en cursus. Hoezo gepensioneerd? Morgen heb ik met een contact uit mijn netwerk een afspraak gemaakt om elkaar in Valencia te ontmoeten. Hij en zijn vrouw zitten al 1,5 maand in een appartement in Valencia en gaan a.s. vrijdag terug. Dus net op tijd om elkaar nog even te zien en spreken. Ze kunnen mij gelijk wat van Valencia laten zien, want dat kennen zij nu op hun duimpje. 

Gisteren (maandag 10 januari) was het heel mooi weer. Wel veel wind, maar die was niet koud in tegenstelling tot de dagen ervoor. Toen stond er een gemeen windje die die de warmte van de zon irritant verstoorde. Ik heb daarom afscheid genomen van Ronald en Rini in Jesus Pobre (dat wat verder het land in ligt) en ben via het uitkijkpunt op de 733 meter hoge Montgó met een prachtig uitzicht naar een camping in Denia gereden. Ik had van vrienden van Ronald en Rini begrepen dat je daar dichtbij kunt zwemmen en dat er zelfs wat te zien is met de duikbril en snorkel. We (de vrouw van het bevriende stel) hebben gezwommen, maar de wind was te hard om iets te zien. De visjes lieten zich niet zien en het 'koraal' bleek niet zoveel bijzonders. Wel leuk om nu eens niet alleen te zwemmen. Vrouwen blijken toch het sterkste geslacht, hoewel ook een engelsman van de camping zich het water in waagde, maar op een andere tijd. Voordeel als er iemand achterblijft is dat er foto's gemaakt kunnen worden. Dus bewijs geleverd! Aanvankelijk kon ik niet terecht op de camping. Er waren wel lege plekken, maar de campings mogen blijkbaar maximaal  75% bezetting hebben. Tot nu toe niet zo heel veel van gemerkt. Veel vaste gasten ook weer. Ik had de camper buiten de camping gezet. Ik dacht wel even daarna op de camping te kunnen douchen, maar er was een dame met hond die mij waarschijnlijk 'verlinkt' heeft, want toen ik uit de douche kwam (met heerlijk warm water overigens) stond er een schoonmaakdame van de camping die mij streng toesprak. Ik bekende schuld, bood excuses aan en beloofde haar in mijn beste spaans om bij de receptie het douchen te betalen. Toen ik daar kwam en nogmaals excuses aanbood en vertelde dat er vrienden van mij op de camping stonden en dat het toch wel heel jammer was dat er geen plaats meer was voor 1 campertje, 1 persoon voor 1 nacht toen zwichtte ze en kon ik toch blijven. Ook nog langer overigens als ik had gewild, maar dat wilde ik niet, want vandaag had ik gereserveerd In Valencia. Daarna werd het nog heel gezellig op de camping. 

Zondag was ik jarig en dat heb ik met Ronald en Rini op gepaste wijze gevierd met een uitgebreide Spaanse lunch (van half 2 tot half 5) in het restaurant Volta i Volta in het historische centrum van Xabia. Nog even wat foto's genomen van de oude kathedraal in het centrum. Helemaal ingebouwd en de straatjes zijn pittoresk. De (late) lunch is de hoofdmaaltijd van de Spanjaarden. Daarna volgt een siësta en pas rond 22 uur volgt een lichte avondmaaltijd. Ik vind dat te laat en eigenlijk vind ik het lange lunchen in de middag zonde van de tijd. Het is rond 18 uur donker, dus dan is de dag alweer voorbij. Wel prima als verjaardagsactiviteit. Het smaakte uitstekend en vooral de wijn kon onze goedkeuring wegdragen. 's Morgens nog een wandeling gemaakt naar de zondagse boerenmarkt in Jesus Pobre. Twee jaar geleden ook gedaan. Toen was het gezelliger en mooier weer dan nu, maar het is zeker een leuke markt met streekproducten van goede  kwaliteit (eten, drinken en non food). 

Zaterdag hebben we genoten van het mooie weer aan het strand van Xabia, dat 2 jaar geleden door de storm (eind januari 2020) behoorlijke schade had opgelopen. Inmiddels is alles weer hersteld. Laica, de hond van Ronald en Rini, heeft zich helemaal uit kunnen leven. Het is een bordercollie en die houden een kudde schapen bij elkaar. Als je alle weggebruikers als schaap ziet (auto's, fietsers, hardlopers, wandelaars), heb je het heel druk. Ze is pas 10 maanden dus nog in opleiding. Wel indrukwekkend wat een enorme snelheid ze kan ontwikkelen. Ik heb 2 filmpjes gemaakt. Die zal ik ook toevoegen (als het internettechnisch lukt). 

Tot slot de warmwaterbronnen die in de bergen bij Murcia liggen. Het gebied is vulkanisch, maar dat zie je niet meer. Het water is ongeveer 36 graden, dus lekker warm. De zwembaden op de overvolle camping in Los Baños de Fortuna waren deels in de open lucht, dus met het frisse windje beter om goed onder water te blijven.  Ik had mazzel: het laatste noodplekje op de parkeerplaats van het complex maar wel met elektriciteit. Veel ouderen natuurlijk, maar ook jong spul. Ik heb het 1,5 uur volgehouden. Dat is al heel wat voor mijn doen, maar de bubbels en de harde stralen die je rug masseren zijn lekker. In het plaatsje zouden er ook oude Romeinse baden  (Los Baños Romanos) moeten zijn. Die heb ik wel gevonden, maar ik denk dat men wacht op Europese subsidie, want er was nu weinig herkenbaar. Het lag achter een muur en hek en je kon het ook niet bezoeken. Even een paar jaar wachten denk ik. Met enige fantasie waren wel lavastromen te onderscheiden. Wellicht dat die eerst weggehaald moeten worden vóór de contouren van de baden zichtbaar worden. De godin Leana zie je overal. Ik ga ervan uit dat zij de godin van het water is, maar ik kan het niet vinden op internet.  Verder stelt het plaatsje niet veel voor: het is een kuuroord (vooral hotels al dan niet met eigen zwembaden), maar er staat veel te koop. Alleen de camping lijkt te floreren. 

De komende 1,5 week dompel ik mij dus onder in Valencia. Het komende weekend bezoek ik ook nog een iemand uit mijn zakelijke netwerk die hier in de buurt een huis heeft laten bouwen. Ik blijf gewoon op deze locatie staan. Dat is een camperlocatie, die het dichtst bij het centrum van Valencia ligt. Het centrum is hier nog 10 km vandaan. Morgen ga ik met de metro, maar het kan dus ook met de fiets. Dat ga ik nog uitzoeken. Ik ben benieuwd of ik naast de 4 spaanse lessen op iedere werkdag nog tijd en energie over heb om nog iets te bekijken. Ben het natuurlijk niet meer gewend om zo strak in de planning te zitten. Jullie weten het na de volgende blog!

Hou jullie haaks: hopelijk is de lockdown gauw voorbij. 

Groeten Annemiek