14. Tabarnas en Motril (4 t/m 8 februari 2022)

Hallo allemaal,

Even voor de afwisseling geen strand en zee, maar woestijn. Dat ligt in Spanje allemaal dicht bij elkaar: maar 40 km boven Almeria ligt de Tabernas woestijn. Kurkdroog. Het ziet er uit als Texas en daarom worden er ook westerns opgenomen. Ik ben op zo'n filmset geweest: Fort Bravo. Er werden twee shows opgevoerd met absolute tweederangs of zelfs derderangs acteurs, maar ze konden wel paardrijden. Helaas geen ritten voor bezoekers. Ik heb wel gereden, maar dat heb ik de dag ervoor gedaan. Ik ben inmiddels wel wat gewend, maar iedere keer ben ik toch weer verrast hoe die 'maneges' in het buitenland eruit zien en hoe ze het georganiseerd hebben. Meestal is het een enorm zooitje. Ook nu weer: in the middle of nowhere een locatie met een hek erom heen; poort gesloten voor de enorme honden, die overigens niet blaften toen ik binnenkwam. Veel rommel op het erf. Vogels in kooien aan touwtjes, katten, ganzen, varkens. En ja, ook paarden. Geen mens te bekennen. Dus toch maar gebeld. Om half 5 kon ik een rit van 2 uur maken. Alleen met begeleiding uiteraard. Eerst maar een plekje voor de nacht gezocht en het plaatsje Tabernas zelf bekeken. Dat was niet zo bijzonder, maar wel met een Spar voor de boodschappen. Ook weer een oud kasteel op een heuveltop, maar inmiddels heb ik er voldoende gezien, dus deze heb ik aan mij voorbij laten gaan.

 's Middags weer door het stof naar de 'manege'. Weer niemand te zien. Gebeld: haar man was onderweg. En ze zei er nog iets bij in het spaans, maar ik kon het niet goed verstaan. Blijkt dus dat ze gezegd heeft dat ik op de claxon van de camper moest drukken, zodat hij mij zou horen, want hij was kennelijk ergens achter bezig. We hadden half 5 afgesproken, dus hij had ook gewoon naar voren kunnen lopen. Enfin: lang verhaal kort: ik heb een half uur gewacht, daarna vertrokken. Zij belt mij: man had mij net zien wegrijden. Ik weer terug en uiteindelijk toch nog gereden tot het heel donker was. De rit was ook niet erg spannend: we konden de route niet volgen, want Duitsers zijn bezig met het volplempen van een heel groot stuk woestijn met zonnepanelen. Dat gaat kennelijk heel snel, want hij wist nog niet dat de weg versperd was door de werkzaamheden. Claudio (de man die met mij meeging) had ook meegespeeld in films, maar de vaart zat er niet echt in.  Alleen maar stap tot ik vroeg of we misschien een galopje konden maken. Dat hebben we gedaan, maar meer zat er niet in. Ik heb een filmpje gemaakt, met name om een idee te krijgen van hoe de woestijn eruitziet. 

De volgende morgen naar Fort Bravo. Ik had het eigenlijk na een paar uur wel gezien, maar ik had ook gelijk een plaats gereserveerd op de camperplaats bij het Fort. 's Middags in de buurt gewandeld en het was heerlijk rustig 's nachts. Alles onder het stof: dat wel. Vervolgens afgereisd naar Motril, waar ik een maand geleden ook ben geweest. De vrienden met wie ik oud en nieuw heb gevierd (Jannie en Kees) gaan donderdag naar huis en ik vond het wel leuk om ze nog even goedendag te zeggen. Vandaag prachtig weer en heerlijk gezwommen. Woensdagmorgen richting Malaga. Ongeveer 50 km boven Malaga bij Ardales  is een spectaculaire wandeling, el Caminito del Rey (Koningspaadje). Die ga ik maken en dan door naar Marbella, waar andere vrienden een weekje een appartement hebben gehuurd. Sociaal reisje :-) 

Tot de volgende keer. 

Groeten Annemiek