10. Mariastad en richting Lidköping - Vävern Meer (22 tot 26 juli)

Geïnspireerd door mijn naamgenoot, Annemiek van Vleuten, ben ik 2 van de afgelopen 4 dagen (op dezelfde camping in Hässekis) actief geweest op de fiets. De fiets heb ik inmiddels Betsy genoemd. Na 13 jaar (!) mag ze wel een naam hebben, want ze is mij bijna altijd trouw geweest. Ik laat haar ook wel geregeld nakijken vóór grote ritten, maar toch. Hier moet ze over grove gravel rijden en het verbaast mij dat ik nog geen lekke band heb gehad. Moet ik ook niet aan denken, want ik kan geen band plakken. Vrijdag en vandaag 76 resp. 58 km gefietst.

Donderdag en zaterdag heb ik gelummeld, maar dat is niets voor mij. Ik raak in een soort comateuze toestand. Mijn bloed moet stromen. De hele dag lezen (ik heb inmiddels 4 boeken uit) en zwemmen in het meer is onvoldoende. Ben er achter gekomen dat het internet hier op de camping heel goed is, dus gisteren de samenvatting van de Olympische Spelen gekeken en vanmorgen heb ik Annemiek van Vleuten zilver zien winnen. Maar die Oostenrijkse gaat er met het goud vandoor. Een amateur die er niet van houdt om in een peloton te fietsen. Kan ik mij trouwens goed voorstellen. Vóór je het weet maak je een smak door een ander. De Olympische Spelen waren in het verleden bedoeld voor amateur sporters, dus ik vind het helemaal mooi dat zij won. En leuk dat Annemiek tweede is geworden na die verschrikkelijke val van 5 jaar geleden. Kortom: ik dacht vandaag ga ik weer, maar ik moet zeggen iets te veel van het goede.

Ik dacht namelijk bij Källby, een plaatsje vóór Lidköping (richting zuiden), met de voetjes bungelend in het frisse meer een ijsje te kunnen eten en dan weer terug te gaan, maar er was geen ijsje in Källby, dus ik ben verder gereden. Nog net niet helemaal in Lidköping aangekomen, kwam ik wel een strandje met ijsje tegen. Daarna terug, maar dat was nog een heel eind. Wel mooie routes, allebei. Eigenlijk bedoeld voor mountainbikes, maar mijn Betsy kan het ook. Ik moet wel zeggen dat op een paar paden na het goed te doen is. Maar net zoals Annemiek moest ik ook af en toe flink klimmen en helemaal heb ik het niet gered. Ik heb maar 8 versnellingen 😊. Meer dan genoeg voor mij in Nederland, maar hier in Zweden kom ik net even te kort. Vandaag langs een, wat voorheen een steengroeve was, gekomen. Nu een recreatiegebied, want het grondwater is een mooi meertje om te zwemmen.

Vrijdag was mijn doel Mariastad: dat ligt ten noordoosten van Hässekis. Dat waren nog meer kilometers, maar ik was daar beter op voorbereid. Mooi plaatsje met een katedraal die – jullie raden het al – ook 400 jaar bestaat (in 2019). Een kerk niet gezien is een dag niet geleefd, dus natuurlijk ook binnen gekeken. Ook nog mooie oude huisjes in het centrum. Verder vond de reuring vooral plaats in de jachthaven en op de midget golf baan. Grote camperplaats in de jachthaven, maar als je ergens langer verblijft vind ik een camping fijner. Bovendien kan je hier (op de camping) direct het meer inspringen. Enkelband gekocht bij apotheek. Het lijkt te helpen. De enkel wordt al slanker.

Onderweg veel graansoorten (haver, gerst, rogge, tarwe) en aan de kleur te zien bijna klaar om te oogsten (goudgeel). Geen maïs. Gelukkig maar, want dan zie je nog wat. Korenbloemen en andere veldbloemen. Rotsige bodem. Het zal niet meevallen hier om te boeren. Er moeten een hoop stenen weg vóór je kunt zaaien.  Oude bomen langs de weg. En op de achtergrond (als je hoog zit) het meer. Mooie huizen en ook veel vakantieparken.

Kortom: de moeite waard. Vanavond Betsy vast ‘ingepakt’. Morgen op tijd op om in Kristinahamn (ongeveer 70 km richting noorden) Miep na te laten kijken. Ik ben benieuwd of het lukt. Anders moet ik nog 1 week in de buurt blijven. Nog een paar laatste foto’s van een prachtige zonsondergang in het Vävern Meer. Tot nu toe is het weer hier prachtig, maar ik geloof dat het ook een beetje gaat veranderen. Mocht het lukken met Miep dan ga ik morgen verder richting Sundsvall  dat ligt aan de oostkant van Zweden (aan de Botnische golf). Boven Sundsvall liggen de Höga Kusten (de hoge kust) en dat schijnt mooi te wezen. Houd moed met het weer!

Groeten Annemiek