19. Kopenhagen (23 en 24 augustus)

Mijn favoriet in Kopenhagen is de Vor Frelsers Kirke (ofwel de Our Saviour's church ofwel de Kerk van Onze Verlosser) en dan heb ik nog niet eens de binnenkant gezien. Twee keer kon ik er niets aan doen (diensten in de kerk) en één keer was heel dom: ik had een kwartiertje moeten wachten na het beklimmen van de toren en dan was het wel gelukt. Aan de buitenkant van de toren zit een wenteltrap die de verkeerde kant op wendt. De trap naar de hemel. Er gaan geruchten dat de architect zelfmoord pleegde toen hij zich dat realiseerde, maar dat klopt niet. De Deense architect (Lauritz de Thurah) overleed  gewoon in zijn bed, 7 jaar na de inwijding van de kerk door Frederik V in 1752. Het interieur is heel mooi en heel bijzonder. Zo zijn er in totaal 39 beelden van olifanten te zien, omdat zij een symbool zijn van de absolute monarchie en de Orde van de Olifant is de hoogste orde van Denemarken. Een beetje is te zien op de website van de kerk: https://vorfrelserskirke.dk/page/443/kirkebygningen. Het kan niet anders of ik moet nog een keer naar Kopenhagen om ook de binnenkant van de kerk te zien. Ik overwoog vanmorgen nog even te gaan kijken, maar ik had de veerboot naar Duitsland al gereserveerd om 12.15 uur en de kerk gaat pas om 11 uur open. En het kostte veel geld om om te boeken (omdat het zo kort van te voren is). Achteraf niet zo'n ramp: het was vanmorgen grijs en het begon te regenen.

Ik heb heel veel geluk gehad: maandagmiddag (toen ik vroeg in de middag aankwam op de 'City Camping' van Kopenhagen (een groot grasveld onder de rook van het haventerrein) en dinsdag zon en ongeveer 20 graden, dus uitstekend weer om door een stad te fietsen en lopen. Het was behoorlijk druk in Kopenhagen. Waarschijnlijk minder druk dan zonder Corona, maar dan nog. Na maandagmiddag had ik een beetje een kater: een soort combi van Amsterdam en Groenlo. Groenlo vanwege het Castellum: wallen waarbinnen een oude militaire kazerne ligt. Op de wallen een paar kanonnen. Daarbinnen een molen, een kerk, een administratiegebouw en veel woningen waar de soldaten gewoond zullen hebben. Een en ander wordt gerestaureerd en verstevigd om te voorkomen dat bij wateroverlast alles onder loopt. Er stonden veel auto's, maar ik ga ervan uit dat het niet meer als kazerne wordt gebruikt. Er staan wel militairen op wacht, die heel officieel van wacht wisselden, net zoals bij Amaliënborg, dat dezelfde functie heeft als het Paleis op de Dam en het koninklijk paleis in Stockholm. Dus voor officiële staatsbanketten en staatsbezoeken nog steeds in gebruik. Maandagmiddag heb ik ook gelijk maar de 'must do's' gedaan: de Nyhavn met de gekleurde huisjes. En enorm veel bootjes en terrassen en mensen en fietsers en wandelaars die door elkaar heen krioelen. Ik heb gelukkig maar een paar elektrische stepjes kunnen ontdekken. En het zeemeerminnetje in de haven. Ze wacht nog steeds op haar grote liefde.

De tweede dag 'de rest' met om te beginnen het beklimmen van de toren én de omgekeerde wenteltrap van de Vor Frelsers Kerk. Die heeft ook een streepje voor, omdat ik daar met ma ben geweest.  Dat moet ergens begin jaren 80 zijn geweest. We hebben toen een week in Denemarken gefietst met als begin- en eindpunt Kopenhagen. Ik kan mij niet herinneren dat we toen de toren hebben beklommen. Daar zijn geen foto's van, maar sowieso maakten we toen veel minder foto's. Zag de wereld er veel simpeler uit :-). Daarna naar het museum dat mijn neef Jan aanraadde: Ny Carlsberg Glyptotek. Nu is mijn neef heel kunstminded en ik wat minder, maar er zaten mooie dingen bij, ook van Deense kunstenaars. Ik vind de "Moeder van Kopenhagen (of Denemarken: ben ik vergeten)" en de dames die het glas heffen stoer resp. leuk. Ook Odin gespot. Langs Tivoli (en niet erin: voor die gilontlokkende kermisattracties ben ik nu echt te oud), het stadhuis bekeken (op de terugweg ook van binnen: mooi, maar dat van Stockholm is mooier),  de grote winkelstraat ingelopen en een lego winkel binnen gestapt op aanraden van een andere neef.  Wat een mooi spul maken ze daar tegenwoordig van. Je kunt zelfs bloemen van lego maken. Waar zijn de simpele blokjes gebleven waar wij mee zijn opgegroeid? Ik heb nog overwogen om oorbellen van de Deense ontwerp Jensen aan te schaffen, maar de prijs vond ik toch wat aan de te hoge kant. Ik verlies nog wel eens oorbellen en dat zou wel heel jammer zijn. Ik had ook nog het Rosenborgslot (in de King's Garden met de rozentuin) en het Christiansborg Palace van binnen willen zien, maar die waren al gesloten tegen de tijd dat ik er was. En dan is er nog de Cathedral van Kopenhagen en nog veel meer. Dus: Kopenhagen doe ik zeker nog een keer. Na dag 2 heb ik mijn mening over Kopenhagen bijgesteld: het is meer dan een combi van Amsterdam en Groenlo. Ik had nog langer kunnen blijven, maar na een paar dagen stad, heb ik even genoeg. Bovendien: Miep wil naar huis en ik ook. Nadat we maandagmorgen de 9 km lange Sontbrug tussen Malmö en Kopenhagen zijn overgereden (je weet wel: van de super spannende serie 'The Bridge') hebben we vandaag de veerboot gepakt van Rodby naar Puttgarden in Duitsland. Het duurde maar drie kwartier en ik heb er geen foto's van gemaakt. Niets te zien met dat grijze weer. 

In totaal 400 km gereden vandaag tot 40 km vóór Hannover. 2 dikke files. Ik sta nu op een camping bij de snelweg, die al 15 jaar gerund wordt door een Nederlander. Hij heet Boer en dus is het 'kamperen bij de boer' met het bekende vignet. Humor. De snelweg is goed te horen hier, maar Maarn ligt nog dichter bij de snelweg. Hier hoor je meer, want verkeerde windrichting, geen geluidswal en waarschijnlijk meer verkeer. Morgen nog zo'n kleine 400 km (via vrienden van ma) en dan zijn Miep en ik weer thuis. Ik zal de foto's van Kopenhagen na thuiskomst nog toelichten en een afsluitend blog schrijven. 

Groeten Annemiek