1. Oost Friesland (Norden, Wangerland, Bremerhaven)

Ha allemaal,

Ik ben nog niet zo ver weg. Een kleine 500 km van Maarn en nog maar 3 dagen onderweg, maar het lijkt alsof ik al heel lang weg ben. Zeker veel meegemaakt en dat klopt. Inclusief al een klein ongelukje met de fietsendrager. Dure achteruitrijcamera aangeschaft en dan nog voorkom ik niet dat ik ergens tegenaan rij. Ook met een achteruitrijcamera is de afstand moeilijk in te schatten en je wilt ook niet halverwege buiten je parkeerplek staan. Nou ja, de schade lijkt mee te vallen. Een van de lampjes die het kenteken op de fietsendrager verlicht is kapot, maar hij brandt nog wel. Verder geen zichtbare schade en de fiets valt er nog niet af gelukkig. Ik laat het in september wel nakijken. De Duitsers kijken gelukkig ook niet meer zo meewarig naar mij nu de Deutsche mannschaft het ook niet gered heeft tegen Engeland. Het was zo stil na de wedstrijd. Ik had het een tijd gevolgd op de radio, maar het laatste halfuur niet meer toen ik op de camperplaats op de jachthaven van Wangerland aan kwam. Prachtige plek, uitkijkend over het Duitse wad met aan de overkant het ‘IJmuiden’ van Duitsland: Wilhelmshaven met zijn schoorstenen, maar die zag ik pas later toen het zicht wat helderder werd. Toen ik aankwam stonden er al zo’n 15 campers met Duits kenteken. Ik dacht dat wordt heel gezellig als ze winnen, maar geen kik na de officiële speeltijd. Toen wist ik het wel 😊. 

Ook alle weertypen al meegemaakt. Maandag zonnig en bloedheet, na een lunchstop bij vrienden in Drenthe doorgereden naar Norden in Oost Friesland, Duitsland. Friesland is veel groter dan je denkt en strekt zich uit over Duitsland. Daarom heten de Noord-Hollanders in de kop van de provincie Westfriezen (denk ik). Tegenover Norden aan het Duitse wad ligt het waddeneiland Norderney. Met de ferry en de fiets er naar toe. Toen ik vertrok was het nog droog, maar de lichte regen die erna kwam ging over in zware regen. Wat was ik nat!  En het vervelende is dat brillen geen ruitenwissers hebben! Maar nat of niet, dat eiland moet ik wel helemaal zien. Mooi eiland, voor ongeveer een kwart bebouwd. De rest is ‘wild’, nou ja…... We hebben de Duitsers wel leren fietsen, maar wij hebben veel mooiere fietsroutes. Ik moest regelmatig lopen, omdat het pad stopte voor fietsers. Mijn conditie behoorlijk opgevijzeld en een uitzichtsduin en vuurtoren beklommen. Vandaag opnieuw een fysieke uitdaging. Met gelukkig droog weer heb ik vanmiddag de haven en het stadcentrum van Bremerhaven belopen. Ik had het Duitse scheepvaartmuseum willen bezoeken. Daar zou een tentoonstelling zijn over de Polarstern, een groot Duits Poolonderzoekschip. Maar helaas: nog gesloten, maar niet getreurd. Het Klimahaus (het enorme ronde gebouw) biedt een reis aan over diverse locaties in de wereld om aandacht te vragen voor de gevolgen van de klimaatverandering. Het is de moeite waard, maar ik kan niet zeggen dat het duidelijk maakt wat de gevolgen van de globale opwarming op al die locaties is. Het is ook teveel voor één keer. Ik heb daarna nog wat door het stadscentrum gelopen, de oude schepen in de haven bekeken en de grote kerk, die vernoemd is naar de grondlegger van Bremerhaven en de eerste burgemeester van de vrije Hanzestad Bremen, dr. Johann Smidt. Er hangt zelfs een schip in de kerk. Nooit eerder gezien. Morgen ga ik beginnen met de route die mijn ouders hebben gevolgd in 1984, te beginnen met Glückstadt.

Tot volgende keer!

En dank voor alle geweldige reacties op het eerste blog!

Liefs Annemiek