4. Rijeka, NP Risjnak en Krk (stad) (11 tot 15 juni)

Hoi allemaal,

de eerste dag (van dit blog) een grote stad, op de tweede dag een nationaal park, op de derde dag een kleine stad op een eiland en de vierde dag een rust-/blog- en wasdag op een camping aan zee. Wat een variatie en wat een genot om iedere dag te doen waar ik zin in heb. En hier wordt de was ook nog eens gedaan voor je. Het moet nog altijd een beetje wennen, maar dat lukt aardig.

De grote stad was Rijeka en dat viel mij alles mee. Het is ook een grote havenstad en er is best nog het een en ander aan industrie, maar het (historisch) centrum met uiteraard de nodige Romeinse restanten was zeker de moeite van het bezoeken waard. Rijeka heeft in het verleden ook nog deel uitgemaakt van Oostenrijk, Frankrijk, Italië en Hongarije. En natuurlijk ligt er ook een kasteel op grote hoogte boven de stad en die vraagt er altijd om om te beklimmen. Nu via heel veel trappen. Kasteel Trsat ligt op een ruïne van een Romeins Castellum. In de 13e eeuw behoorde de stad aan de Frankopans, die er een kasteel bouwden met een heel mooi uitzicht op de stad en de Golf van Kvarner, zoals het stukje van de Adriatische Zee waar Rijeka aan ligt, heet. Ik kwam er een Canadees gezin tegen dat tijdens de sabbatical van de vader tijdelijk in Innsbruck woont. Ze waren aan het kijken waar ze in de toekomst langer wilden wonen. Leuk gesprek gevoerd met de familie. Dat kun je niet met de mensen van hier of met Duitsers of Oostenrijkers. Los van de taal, maar die lijken niet open te staan voor een gesprek. Ze zeggen ook nauwelijks goedendag en lachen ook niet veel. Kan natuurlijk buitenkant zijn. Als je iets vraagt, zijn ze wel bereid om te helpen. Op de berg waar het kasteel zich bevindt, staat ook een prachtige kerk met de eveneens prachtige naam: Heiligdom van de Moeder Gods. Al met al de moeite van de klim waard. Er was nog meer te zien. Ik zal de foto's (vanavond) zoveel mogelijk van bijschriften voorzien. De heenreis per bus vanuit Icici (ik dacht Opatija, maar dat bleek wel de naam van de camping, maar niet de naam van de plaats te zijn) ging voorspoedig. De bushalte was dichtbij de camping en de bus stond er al toen ik kwam. De rit van ongeveer 20 km duurde ruim een half uur. Terug was het anders: ik moest 3 kwartier wachten vóór de bus kwam en toen die kwam, bleek die niet verder te rijden dan Opatija en de camping ligt ruim 3 km verder. Gelukkig wel met een voet-/fietspad langs de drukke weg. Al met al duurde de terugreis ruim 2 uur. De frisse duik daarna in de buurt van een trappetje was wel heel lekker. Op de terugweg zag ik al lopend wel het 'echte strand' van Opatija en Icici: veel beton en kiezels, maar ook gezellige terrasjes. Ze hebben hier ook een enorm tekort aan koks in de horeca. Veel terrassen in Rijeka, maar weinig tenten waar je ook eten kon krijgen. 

Dag 2 was van geheel andere orde: 2 wandelingen gemaakt in het koele bos van het Nationaal Park Risnjak. Daarvoor moest ik een stukje van de kustroute af: het ligt ongeveer 40 km ten noordoosten van Rijeka, dicht tegen de Sloveense grens. De eerste wandeling was een gemakkelijk wandelleerpad van ruim 4 km met 23 informatieborden langs de route. Erg leuk gedaan. Je kunt in dit park beren, wolven en lynxen tegenkomen, afgezien van reeën en wilde zwijnen. Veel hele hoge dennen (tot wel zo'n 40 meter) en veel beuken. Erg mooi en lekker koel. Inmiddels is het hier ook behoorlijk warm. Voor de tweede wandeling moest ik met Miep nog zo'n 20 km rijden op een behoorlijk uitdagende, slingerende smalle weg dwars door het park. De wandeling voerde naar een 300 meter lager gelegen bron van de rivier Kupa. Dus eerst behoorlijk dalen en daarna klimmen. Ik was blij dat ik de stokken had meegenomen. Beneden aangekomen kon ik net niet om de hoek kijken waar de rivier uit de grond omhoog kwam, maar een jonge Duitse medewandelaar liet mij de foto van 'om de hoek' zien op zijn telefoon. Niet veel meer te zien, maar je wilt toch na al die moeite wel de bron zelf zien. De kleur van het water is heel apart blauw. Meestal heeft dat te maken met de aanwezigheid van mineralen. Zeer de moeite waard. De mevrouw van het bezoekerscentrum (die de beide wandelingen adviseerde) had mij al verteld dat overnachten in het park niet mocht, maar dat één nachtje geen probleem zou zijn. Dat was op de parkeerplek van de eerste wandeling. Op de parkeerplaats van de tweede wandeling was niemand te bekennen. Ik ben er maar vanuit gegaan dat het daar ook mocht. Er kwamen nauwelijks auto's voorbij en na vertrek van de laatste wandelaars stond ik er helemaal alleen en zo stil..... Ik hoopte dat er een beer of wolf of lynx langs zou komen (zeker na het ruiken van mijn heerlijke worstjes in de pan), maar die kwamen niet. Wel een tweede camper toen het bijna donker was. Niet kunnen ontdekken wie het waren. Ben er ook niet uit geweest om even kennis te maken. 

Dag 3 naar het eiland Krk (spreek uit Kurk), omdat het hier ook zo'n geweldige snorkellocatie zou zijn. Het is alleen zo jammer dat er niet bij verteld wordt waar precies, want het eiland is groot. Het eiland is te bereiken via een in 1980 gebouwde brug (voorheen Titobrug genoemd), die ongeveer 1,5 km lang is en 60 meter hoog. Vóór ik erover heen ging heb ik er een foto van kunnen maken. Normaal gesproken betaal je tol om eroverheen te mogen. Gisteren was het gratis. Op het eiland ligt ook de luchthaven van Rijeka, maar daar heb ik weinig van gemerkt. Eerst maar Krk stad bezocht vóór ik neerstreek op een camping. Niet zo groot, maar wel met een haven en natuurlijk ook met een (Frankopans) kasteel met vierkante torens (1191) en een ronde Venetiaanse toren, vestingmuren en uitzicht over de omgeving. Daarvoor hoefde ik niet te klimmen. Overzichtelijke plaats met een grote parkeerplaats, waar campers makkelijk kunnen staan. en dichtbij het centrum. Daarna ben ik doorgereden naar een camping nabij Stara Baska, een dorp beneden steile heuvels aan de zuidwestkust van Krk, daar waar de beste stranden van Krk zouden liggen. Helaas: Miep en ik hebben de heuvels overwonnen, maar toen wij aankwamen bleek de camping vol. Dat had ik misschien kunnen verwachten, maar ja, .....Nog even gauw een foto genomen van het 'pareltje' en toen weer terug naar Punat (dat ongeveer tegenover Krk stad ligt aan de andere kant van de baai). Ik ken het plaatsje niet, maar misschien loop ik er vanmiddag even naar toe. In ieder geval zit ik vlakbij de baai en kan zo het water in ploffen. Gisteren heb ik het zonder bril en contactlenzen gedaan, dus ik weet nog niet of er iets te zien is in het water, maar ik heb niet de indruk dat het een geweldige snorkellocatie is. Ik zal eens navraag doen bij de receptie. 

Ik schiet nog niet zo heel hard op. Dubrovnik ga ik niet halen, dat is zeker. Komt later zeker nog een keer. Sterkte met de hitte en droogte in NL en tot de volgende keer. 

Groeten Annemiek