3. Waitomo grotten, Tongariro NP en New Plymouth (12 - 17 december 2023)

Ha allemaal,

ik heb afgelopen 2 dagen enorm genoten van het prachtige heldere weer in het Tongariro National Park met de 3 bekendste vulkanen van het land. Mount Ruapehu met zijn bijna 3000 meter de hoogste van Nieuw- Zeeland. Je herkent hem aan de besneeuwde bovenkant. De tweede is Mount Ngauruhoe, beter bekend als Mount Doom uit de film Lord of the Rings. Die is 2300 meter hoog en derde en kleinste is Mount Tongariro, een kleine 2000 meter hoog. Mount Doom vind ik goed te herkennen als vulkaan; Mount Tongariro minder, maar daar zat ik ook het verste vanaf.  In 2008 heb ik de Tongariro Alpine Crossing gelopen. Dat is een dagtocht van 19 km over/langs de 3 vulkanen. Nu is 19 km niet zo heel veel, maar het is loodzwaar. Toen hadden we regelmatig wolken die langs kwamen waardoor we soms heldere beelden hadden, maar vaak ook in de mist liepen. Ik vond toen de tocht al loodzwaar, dus ik ben er nu niet meer aan begonnen en daar ben ik mijzelf dankbaar voor. Ik heb nog een video gezien bij het visitor center van het ski-oord Whakapapa Village, waar ik 3 nachten op de camping heb gestaan. Met name het deel dat je omhoog moet door het mulle vulkaanzand en ook weer naar beneden. Dat lijkt niet zo moeilijk, maar je glijdt meer dan je loopt. Hakken in het zand is dan een praktisch advies. Ik heb 6 foto's bijgevoegd van die wandeltocht van 2008. Die staan helemaal achteraan. 

Ik heb mijzelf prima vermaakt met kortere wandelingen met af en toe prachtig uitzicht op de vulkanen. Veel mooie watervallen gezien, waaronder de Taranaki Falls, Tawhai Falls, Waitonga Falls en tot slot de Mangawhero Falls waar Gollum de vis vangt. Ik herkende de laatste waterval niet, maar na het checken van mijn foto's uit 2008 was ik er al geweest, maar viel er geen water. Ik was er toen 3 maanden later en het was een droge zomer geweest. Geeft toch een ander beeld.  Verder de Silica Rapids ontdekt. Dat zijn stroomversnellingen waar de rotsen oker zijn gekleurd door een combinatie van aluminium en ijzeroxide. Daarom worden ze ook wel de Golden Rapids genoemd. Ik heb er een videootje van gemaakt. Boven Whakapapa Village kan je 700 meter met de gondeltjes verder omhoog de Mount Ruapehu op. Vandaar een prachtig uitzicht op Mount Doom en zelfs op Mount Taranaki (of Mount Egmont) die met zijn 2500 meter tussen Mount Ruapehu en Mount Doom inzit. Dat is heel bijzonder, want ik heb vandaag 300 km moeten rijden om in New Plymouth te komen dat aan de voet van Mount Taranaki ligt. Die ga ik morgen ontdekken. Helaas was het vandaag minder helder weer, waardoor de berg nog niet zichtbaar was toen ik hier naar toe reed. Maar dus wel gisteren vanaf hemelsbreed 100 km, schat ik. Ik heb een foto gemaakt: klein topje met sneeuw. In Whakapapa Village vroor het de eerste 2 nachten. Dat zal er wel voor gezorgd hebben dat het zo helder was. Gelukkig heb ik bij Apollo een electrisch kacheltje besteld en die houdt het aardig warm. Ik kan ook op gas stoken, maar dan is die (kleine) gasfles zo leeg. En ze hebben een extra deken gegeven (naast een dekbed), dus dat was voldoende. Helaas was het kasteel gesloten. Dat is een heel groot hotel in Whakapapa Village en het ligt er prachtig. Ik heb begrepen dat het gerenoveerd moet worden en wel zodanig dat het aardbevingsproof is. Lijkt mij ook wel logisch als je aan de voet van vulkanen ligt die nog steeds actief zijn. De kosten daarvan zijn kennelijk zo hoog dat de huidige eigenaren dat niet kunnen opbrengen en nu staat het te koop. Dat vertelde de barman mij van het Skotel, een hotel in de buurt met een goede nachos-schotel en een prachtig uitzicht op alle 3 vulkanen vanaf het terras. 

Voorafgaand aan het Tongariro NP heb ik de Waitomo grot bezocht, ook wel bekend als de gloeiwormengrot. Het zijn geen wormen, maar kevertjes waarvan de poep in het donker gloeit. Het zijn hele kleine lichtpuntjes, maar wel bijzonder. Helaas heb ik dit bijzondere verschijnsel niet op de foto kunnen krijgen. Wel de draden die de kevertjes maken om vliegen te vangen. Vergelijkbaar met een spinnenweb.  We hebben 1,5 uur in de grotten rondgelopen tot een diepte van 55 meter. Ook weer met de bekende stalagtieten en stalagmieten van limestone. Het leek erg op de grotten bij Yanchep NP in de buurt van Perth in Australië, maar deze grotten zijn veel natter. Veel water ook in de grot. Je kon er voor kiezen om via het water op een band door de grotten te gaan (Black Water Rafting), maar dat heb ik laten passeren. Ik word toch wel een beetje oud wijf (merk ik). Onderweg naar de grotten nog even langs een bijzondere accommodatie geweest (Waitomo Woodlyn Park): je kan er slapen in het  hobbit - motel, een vliegtuig of een schip. Ik kon even binnenkijken in het hobbitmotel; in het vliegtuig en schip zaten gasten, dus daar kon ik niet naar binnen.

De dag na de grotten was het nog steeds niet erg lekker weer, maar toch nog genoten van een andere prachtige waterval langs de weg richting kust (Marokopa Falls) en van de Mangapohue Natural Bridge. Doorgereden tot Marokopa dat ter hoogte van Waitomo aan de westkust ligt. Plaatsje stelt niets voor, maar de gelijknamige rivier stroomt daar in zee. Zwarte stranden, ook hier in New Plymouth. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de vulkanen: lavastranden. 

Vanmiddag dus hier in New Plymouth aangekomen. Ik had verwacht dat het heel druk zou zijn, want de schoolvakanties zijn gisteren begonnen, maar het valt mee. Wel veel plekken bezet, maar de mensen zijn heel stil. Ik heb bijna een hele tuin voor mij alleen. Ik zit alleen tegen een groene graswal aan te kijken waarachter de zee ligt. Ik heb een stuk van de coast walkway gelopen tot de haven en terug. Er ligt veel hout in de haven opgeslagen. NZ exporteert heel veel hout. Na het oogsten van het hout laten de houtbedrijven veel hout liggen waar ze niets aan hebben. Dat resthout veroorzaakt nu vaak overstromingen omdat het bij hevige regenval wordt meegesleurd en waar het zich ophoopt kan het water niet weg. Die coastal walkway is 13 km lang. Je kan hem lopen, maar fietsen zou veel leuker zijn geweest. Ik mis mijn fiets hier wel. 

Morgen dus de berg ontdekken. Overmorgen kom ik er ook nog langs, dus 2 kansen om hem te zien. Dan nog een paar dagen Wellington en donderdag 21 december met de ferry naar het Zuidereiland. 

Groeten Annemiek

P.S. Ik ben er trouwens achter gekomen dat de chauffeurs- en passagiersstoel wel kunnen draaien, dus dat valt mee.