11. Alta - Hammerfest - Noordkaap (2 t/m 5 juli 2022)

Na 5.363 km in 32 dagen zijn wij er! Op de Noordkaap (op 71 graden NB). Niet het meest noordelijke puntje van het Europese vasteland trouwens. Dat ligt 4 km noordelijker, maar dat kan je alleen te voet bereiken en daar doe je een dag over. Ik vind dit ook prima. Pas in 1956 is de Noordkaap ontsloten voor auto's. Van die weg maakt de Nordkapptunnel deel uit: 6800 meter lang en tot 212 meter onder de zee.  Tot 1956 moesten de bezoekers met de ferry en een behoorlijke klim maken om het 300 meter hoge rotsplateau te bereiken. Al in de 18e eeuw werd de Noordkaap als toeristische attractie ontdekt. Onder de bezoekers ook mensen van hoge afkomst en koninklijke bloede. Als je de jurken ziet die ze toen aanhadden, vind ik dat wel een prestatie. Dat alles is te zien in een ondergrondse tunnel die is ingericht als museum. Er wordt ook een half panoramische promofilm vertoond en er is een kapel en een cave of lights, waarin ook een film met bijpassende lichten van alle seizoenen van de kaap worden vertoond. Dat heb ik allemaal gisterenavond bekeken. Gistermiddag was het goed weer, maar er lag wel een wit wolkendek over de zee. Die kwam later het plateau op, waar ik met heel veel andere campers stond. Daarnaast komen er busladingen vol met andere toeristen, maar het enorme bezoekerscentrum kan het redelijk aan. Alleen hét monument van de Noordkaap (de aardbol) stond vol met mensen, zelfs om 12 uur 's nachts om ook de midzomernachtzon erbij te pakken. Heb ik ook gedaan. Vanmorgen toen ik pas om 10 uur opstond (zo laat is het tot nu toe nooit geworden) waren de wolken verdwenen en de meeste campers ook (je mag hier max 24 uur staan voor 31 euro) en bovendien was het een stuk rustiger toen ik opnieuw een rondje heb gemaakt. Vandaar het nog grotere aantal foto's. 

Afgelopen vrijdag was het erg warm in Alta. Rond de 30 graden. Ik heb 's morgens de 'rotskunst' bekeken. Mooie aanduiding van de rotstekeningen, die dateren van 7000 tot 2000 voor Chr. Er was een uitstekende Nederlandstalige brochure beschikbaar met een beschrijving van de verschillende tekeningen. De 'rode' rotstekeningen zijn later ingekleurd. Daar hebben de Noren spijt van (want het is niet origineel), maar het vergroot de zichtbaarheid aanzienlijk. Dat zijn de oudste tekeningen. De minder zichtbare zijn van latere datum. Het geheel was te bezichtigen via een wandeling van 3 km over een houten voetpad. Heel mooi gemaakt. De locatie staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. 's Middags ben ik gaan zwemmen iets voorbij Alta. Ik was niet de enige. Het was heel druk en dat is niet zo gek als je maar een paar maanden hebt om van de zomer te genieten. Dus ik heb de camper aan het eind van de lange parkeerrij langs de weg gezet en ben er naar toe gelopen. Zonder camera, dus geen foto's van deze 'Zandvoortse zwemlocatie'. Opvallend dat er geen winkeltjes of ijscokarren of andere uitbaters te vinden waren. Kennelijk is dat niet rendabel voor die paar dagen dat het zo druk is, schat ik in. De (volwassen) 'Vikingen' (voornamelijk niet al te dunne vrouwen) houden overigens niet erg van koud water, zelfs niet als het zo warm is. Pas nadat ik met veel enthousiasme een eind gezwommen had, kwam er enige beweging in, maar niet heel ver en niet lang. Later wel een jonge Vikingman gespot in een rivier, ergens onderweg. 

Na mijn twee duiken vond ik dat ik nog iets actievers moest doen en ben gereden naar wat het begin van een wandeling naar de Alta River Canyon moest zijn. Dat was nog niet zo gemakkelijk te vinden. Toen ik navraag deed, hoorde ik dat het nog wel een pittige wandeling was vanaf de parkeerplaats. 4 tot 6 uur en dat met name het laatste deel naar beneden over rotsen zou gaan. Ik ben toen maar teruggereden richting Alta. Heb daar een Sami-maaltijd gegeten in een toeristisch restaurant. Niet zo bijzonder: een soort ragout van rendiervlees met nota bene spruitjes! Ben toen toch gaan twijfelen of ik die wandeling niet toch zou maken, omdat die canyon wel heel bijzonder moet zijn.  Alternatief was een boottochtje naar het begin van de canyon, maar die zou pas de volgende morgen om 12 uur zijn. Bovendien wel heel passief en de weerberichten waren voor de volgende dag niet zo geweldig. Rond 13 uur zou het gaan regenen. Uiteindelijk ben ik weer teruggereden en ben doorgereden naar de parkeerplaats zelf. Dat was ook al een toer, want het was een niet al te beste onverharde weg die behoorlijk omhoog ging. De parkeerplaats bestond uit min of meer gladde rotsen die niet erg vlak waren op een verder kale berg. Ik besloot om daar te blijven overnachten (er stond nog één andere camper) en om 6 uur op te staan om zo vóór de regen al weer terug te zijn van de wandeling. Ik ben om 6 uur wakker geworden, heb ontbeten, wandelschoenen aangetrokken en toen begonnen de eerste regendruppels te vallen. Die ene andere camper was inmiddels vertrokken. Achteraf stelde die regen niet veel voor, maar ik had niet zoveel nodig om van de wandeling af te zien. Ik ben niet goed in het wandelen op rotsen en ik zag mijzelf al met een gebroken enkel (of erger) ergens op een rots liggen zonder dat er iemand voorbij zou komen. Kortom: slappe hap. Ik ben onverrichterzake naar Hammerfest gereden om de 'kuddes rendieren' te spotten die ik onderweg daar naar toe tegen zou komen.

Ik heb de kuddes niet gezien, wel losse exemplaren en ook een moeder met kind. Heel gevaarlijk op de weg of net achter de vangrail. En zelfs een op de camping en ik vermoed dat ze regelmatig in Hammerfest zelf rondlopen, gelet op de uitwerpselen die ik overal tegenkwam toen ik 's avonds een ommetje maakte. Net zoiets als de damherten in Zandvoort. 's Middags regende het inderdaad, dus goed dat ik niet direct ben doorgereden naar de Noordkaap. Hammerfest zelf is niet zo bijzonder. Bijzonder is wel dat de Noren alles weer hebben moeten opbouwen, nadat de Duitsers aan het eind van WO II alles verwoest hebben achtergelaten, met uitzondering van een grafkapel (die ik niet heb gevonden trouwens). De stad leeft nu vooral van de visserij, scheepvaart en de exploitatie van gasvelden in de Noordelijke IJszee. LNG (Liquified Natural Gas) is een belangrijk exportproduct van de regio. Daar is de Rotterdamse haven ook mee bezig. LNG wordt belangrijker, mede in verband met de situatie rond Rusland en Oekraïne. 

Daarover gesproken: ik ga nu via Finland en de Baltische staten terug naar huis. Daar heb ik nog bijna 2 maanden voor, dus moet lukken. Ik hoop ook dat het daar rustiger is dan hier (vanwege de situatie in Oekraïne). Van de leegheid in dit grote land met relatief weinig mensen heb ik niets gemerkt. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het hoogseizoen. Heel veel campers van allerlei nationaliteiten. Veel Nederlanders, Duitsers en Fransen. Noren camperen ook. Daarnaast denk ik dat veel Noren vakantiewoningen aan een of andere fjord hebben.  Overal zie je verspreid van die huisjes staan. Net zoals in Zweden. Pittoresk dat wel, maar wel jammer dat er weinig onaangetaste gebieden zijn. Noren zijn overigens wel 'toegankelijker' dan Zweden. Had ik niet gedacht. Zweden zijn stugger in mijn beleving. Maar prachtig land. Ben benieuwd hoe de Finnen zijn. Eerst nog een stukje door Noorwegen naar Karasjok, centrum van Sami (cultuur) en dan door naar Inari in Finland. En nu ga ik nog een paar contante Noorse Kronen opmaken in het restaurant op de Noordkaap. Tot de volgende blog. 

Groeten Annemiek