5. Ribe en Hvide Sande (8 en 9 juli)

Het ruikt lekker in Denemarken, zelfs als je langs een weg fietst.  Dat komt mogelijk door de vele rozen in bermen en voor huizen. Ik zit op bijna 1000 km afstand van Maarn, ingeklemd tussen Noordzee en Ringkøbing fjord. Op een sluis in Hvide Sande na is er geen contact tussen het zoute water van de zee en het zoete water van de fjord. Wel wordt regelmatig gemeten of er niet teveel zout in de fjord komt, want er gaan wel wat schepen doorheen, die gebouwd worden aan de fjordzijde. De vissershaven zit aan de kant van de zee. Het visserijmuseum annex aquarium was niet zo geweldig, maar toch wel de nodige vissen gezien die hier zitten. De surfschool zit aan de fjord. Het enige verschil vanaf de weg/het fietspad is dat de zee aan het oog wordt onttrokken door duinen en de fjord niet. Verder veel zomerhuizen in de duinen en campings/camperplaatsen.

Ik heb vanmiddag weer in de zee gezwommen. Ik hoef vanaf de camping (ongeveer 8 km van Hvide Sande) alleen een duin over te klimmen om op het strand te komen, waarbij touwladders op het zand moeten helpen, maar dat doen ze niet echt. Een goede conditie-oefening dus, die ik gisterenavond al heb uitgeprobeerd en zelfs om 22 uur was het nog lekker geweest om te zwemmen! De zon gaat hier een kwartier later onder dan in Nederland. Het verschil is nog  niet zo groot. Dat moet volgens mij fors groter worden als ik verder richting noorden rij. Een prachtige zonsondergang. Vandaag was het wel een stukje koeler dan de afgelopen dagen door een opkomende noordenwind, maar de temperatuur van het zeewater blijft natuurlijk hetzelfde. Daarna een warme douche. Heerlijk!

Gisteren Ribe verkend. Wat een mooie stad! Het is de oudste stad van Denemarken met een hele mooie kathedraal, die - vertaald - Onze Lieve Vrouwekerk heet. Daar zien jullie dus heel veel foto’s van 😊 De bouw van de kathedraal is begonnen in 1150 en 100 jaar later waren ze klaar. Zoals wel vaker voorkomt zijn er delen van de kerk in de loop van de jaren gesneuveld en weer hersteld. Een van de torens is in 1283 ingestort. En die is in vervangen door de vierkante ‘burgertoren’, waarvan de bovenste 2 etages door de gemeente werden gebruikt. De ambtenaren moesten destijds dus over een goede conditie beschikken. Je kunt de toren nog steeds beklimmen: 52 meter hoog met een machtig uitzicht over stad en omgeving. Daar kunnen jullie van genieten zonder inspanning. De kathedraal is ook bijzonder, omdat het de enige is met 5 gangpaden. Dat komt omdat de handelshuisjes die tegen de kerk aangeplakt stonden later bij de kerk zijn getrokken.  Niet alleen de kathedraal is de moeite waard, maar ook veel huizen in Ribe. Van de ongeveer 600 huizen zijn er 109 beschermd en 130 huizen hebben een hoge monumentale waarde. Vaak vakwerkhuizen in diverse kleuren en – evenals de Amsterdamse grachtenpanden – niet geheel recht. De reden van zoveel monumenten is een chronisch gebrek aan geld in de 19e eeuw. In 1899, toen Zuid-Jutland nog onder Duitsland viel, vond een aantal nationalistische Deense ondernemers dat de oude Deense huizen zelfs een attractie konden worden. Ze richtte de Ribe Tourist Association op om de huizen te beschermen tegen verder verval en sloop. In 1918 vielen ongeveer 50 huizen onder de eerste Deense monumentenwetgeving. Vooruitziende blik van die ondernemers. Het trekt heel wat toeristen. Van parkeergelden moeten ze het niet hebben: Miep kon ik gratis kwijt op een parkeerplaats voor campers op 10 minuten lopen van het centrum. Ik had het laatste plekje. Een klein minpuntje: Ribe heeft dezelfde hobbelkeien als in Friedrichstadt en Glückstadt. Niet fietsen en geen schoenen met hakken dus.

Na het bezoek aan Ribe verder noordwaarts gereden en nog even uitgestapt bij een modern beeld van 4 witte mannen die uitkijken over zee: ‘Men meats see’. Het kunstwerk is gemaakt door kunstenaar Svend Wiig Hansen (wie kent hem niet?) ter gelegenheid van de stad Esbjerg in 1995. Grote havenstad. De 9 meter hoge mannen kijken uit over de Waddenzee en richting Fanø. Dat is het laatste – en meest noordelijke – waddeneiland van Denemarken. Vandaar dat ik vanmiddag niet hoefde te letten op eb of vloed. Hier dus een ‘gewoon’ strand.

Tot slot: ik moet wel opletten wat ik hier eet. In Ribe verheugde ik mij op een diner-buiten-de-camper. Het restaurant met zicht op de kathedraal had alleen een kaart in het Deens. Ik dacht dat ik wist wat ik bestelde en vroeg dus niet wat het was en ik wilde mij ook wel laten verrassen. Dat doe ik dus niet meer: ik kreeg een berg garnalen. Een paar garnalen kan ik nog wel aan, maar dit was te veel. Ik was ook nog een hoop geld kwijt.

Morgen hoef ik maar 15 km te rijden naar Søndervig (dicht bij Ringkøbing) waar Karina en Henrik hun vakantiehuis hebben. Ik ben benieuwd.

Voor jullie fijn weekend!

Groeten Annemiek