1. Auckland en reisplan Nieuw-Zeeland (2 - 6 december 2023)

Hallo allemaal,

in Nederland is het heerlijke avondje bijna daar, maar hier kennen ze dat niet. Wel Kerst en daar is al een hoop van te merken, al blijft het gek om dat in (regenachtig) zomerweer mee te maken. Het is vandaag alweer de derde en laatste dag in Auckland. Niet de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, maar wel de grootste stad van het land. Ooit was het wel de hoofdstad. Nu is het Wellington in het zuiden van het Noordereiland. In Maori taal heet NZ Aotearoa, ofwel het land van de lange witte wolk. Dat verwijst naar de wolken die als een lange sliert boven de zuidelijke Alpen aan de westkust van het Zuidereiland hangen. 

Net zoals in Australië wordt hier veel 'vertaald' in de Maori taal. Dat zal iets makkelijker zijn dan in Australië, omdat de Maori minder verdeeld zijn in vele stammen of tribes met elk hun eigen taal. Er zijn trouwens meer verschillen tussen Aboriginals en Maori, waardoor de Maori het in NZ relatief gezien beter doen dan de aboriginals in Australië. Dat viel mij in 2008 al op. Dat heeft met name te maken met de strijd die de Maori voerden tegen de Europese indringers. Ze lieten zich minder onder de voet lopen dan hun buren. Ze dwongen ook een verdrag af, waardoor hun rechten beter beschermd werden (het Verdrag van Waitangi, getekend in 1840 door - uiteindelijk -  543 Maori-leiders en de Britse regering). Onze Abel Tasman ontdekte NZ in 1642, maar wij hebben het land nooit geclaimd. Ons doel was handel drijven. De Engelsen claimden het land wel. De eerste Maori zette al in 925, varend in zijn kano (Waka) vanuit Polynesië (de eilanden in de Pacific), voet op NZ bodem. Daarna volgden er meer, mede vanwege de vruchtbare grond en de aanwezigheid van water en voedsel. Vooral de Moa (een hele grote struisvogel) moest het ontgelden. De Maori jaagden op de enorme loopvogel tot hij uitgestorven was. Dat was al het geval ver vóór de Europeanen kwamen. Dat hebben wij dus niet op ons geweten. Ook werden veel bossen door de Maori gekapt. Daar deden de Europese kolonisten vanaf 1800 nog een schepje bovenop. Een andere reden waarom de Maori het beter doen dan het inheemse deel van de Australische bevolking is volgens mij ook, omdat ze er mooier uitzien. Misschien is dat niet netjes om te zeggen, maar Maori's zien er veel aantrekkelijker uit dan de aboriginals. Naar Europese maatstaven dan. 

Dit alles wist ik wel, maar ik heb vandaag rondgelopen in het Auckland (War Memorial) Museum om mijn geheugen op te frissen. Ook een show van Maori's bijgewoond met de beruchte Haka, de welkomstgroet of oorlogsverklaring. Dat weet ik nog steeds niet, maar laten we het maar op een bijzondere welkomstgroet houden. Dat filmpje heb ik op Facebook gezet. Bij dit blog een video met een ander deel van de show. Ook heb ik gelezen over de ziekte die de (inheemse) Kauri bomen bedreigd. Dat was in 2008 nog niet zo in het nieuws, maar het schijnt dat de ziekte - die zich in de bodem bevindt - behoorlijk wat bomen in de problemen heeft gebracht. Er waren er toch al niet zoveel meer van over. Men heeft er ook nog steeds geen remedie tegen gevonden. Sommige trails schijnen afgesloten voor publiek vanwege de ziekte. Wandelschoenen moeten vantevoren ontsmet worden. Dat is met de mijne al gebeurd door de NZ douane bij binnenkomst van NZ. 

Het weer is dus niet al te best. Temperatuur is prima, maar nat is het wel. Eerste dag de 328 meter hoge Skytower bezocht en het Maritime Museum en gisteren heb ik 5 uur gewandeld op Rangitoto eiland, zo'n 11 km voor de kust van Auckland. Met de ferry er naar toe. Dat eiland is ontstaan door vulkanische activiteit. Auckland is op 50 vulkanen gebouwd en Rangitoto is daar één van. Je kunt een wandeling naar de top maken en dan kijk je in een dicht begroeid dalletje en dat is de krater geweest. Je kunt een rondje op de kraterwand lopen. Op de top is alles groen, maar vóór je daar bent zie je ook veel zwarte lavastromen. Dus je kunt je wel voorstellen hoe het rond 1400 geweest moet zijn toen de vulkaan uitbarstte. In Auckland zelf zie je er niet zoveel van: veel hoge gebouwen met hier een daar een rond heuveltje en dat zijn dan ook vulkanen. Overigens is Auckland erg groen met prachtige oude bomen en parken. Weinig 'historische' gebouwen. De universiteit van Auckland heeft er nog wel een paar en mijn hotel ligt dichtbij het Auckland High Court. Ik ben er niet in geweest. Bijna alles ligt op loopafstand. Wel pittig, want het klimt en het daalt hier behoorlijk. Ik ben wel aan mijn trekken gekomen wat lopen betreft. Vanmiddag toch ook maar weer wandelstokken gekocht. In NZ zijn behoorlijk wat trails te lopen, dus het leek mij toch verstandig om ze aan te schaffen. Hoe ik alles ooit weer naar huis krijg, is van later zorg.

Hoe verder? Morgenvroeg camper ophalen (zie http://www.apollocamper.co.nz/Euro-Tourer) en dan ga ik eerst naar het noorden. Ik heb in 2008 al veel van het gebied ten noorden van Auckland gezien (o.a. de Kauri trees), maar ik ga daar vrienden bezoeken en op vrijdag heb ik een snorkelexcursie geboekt. Ben benieuwd hoe warm/koud het zal zijn. Het is wel zo dat hoe noordelijker hoe warmer het hier is, want NZ ligt op het zuidelijk halfrond, dus alles is omgekeerd. Daarna richting zuiden: eerst de westkust (over het algemeen natter dan de oostkust) van zowel Noorder- als Zuidereiland (21 december steek ik met de ferry over naar het zuidereiland); dan via het zuiden van het Zuidereiland wederom naar het noorden via de oostkust met onder andere Kaikoura, waar gegarandeerd de Giant Sperm walvissen en orka's te zien zijn. Die heb ik in 2008 moeten overslaan.  De oversteek van Zuidereiland naar Noordereiland is 2 februari. De oostkust van het Noordereiland is voor mij ook een onbekend deel van de reis met onder andere de stad Napier. Die oostkust is begin dit jaar getroffen door een cycloon met aardig wat schade, dus hopelijk is de schade hersteld als ik kom. Vandaar deze volgorde. Op 17 februari 2024, na 74 nachten, wordt de camper in Auckland terug verwacht. 

Dus vooral kust, maar ik duik ook af en toe het binnenland in, omdat daar ook veel moois is te vinden. Het meeste daarvan heb ik al in 2008 gezien, maar de landschappen zijn zo mooi dat ik ze nog wel een keer wil zien. De filmlocaties van The Lord of the Rings laat ik nu voor wat ze zijn. Die heb ik in 2008 al uitvoerig bekeken. Helaas ben ik weinig flexibel, want de kiwi-kinderen hebben van 16 december tot en met 6 februari zomervakantie. Dus dat betekent waarschijnlijk drukte overal en daarom heb ik al veel nachten gereserveerd. Als het zonnetje maar schijnt......., want ik heb geen luifel (voor de regen) dit keer. Kan die ook niet stuk gaan. 

Gezellig als jullie weer meereizen. Veel plezier met Sinterklaas en zijn gekleurde Pieten en tot de volgende keer.

Groeten Annemiek