16. Savonlinna, 2 natuurparken en Tampere (22 tot en met 25 juli 2022)

25 juli 2022 - Tampere, Finland

Hallo allemaal,

afgelopen 4 dagen een gevarieerd programma gedraaid met - op één dag na - mooi en warm weer. Ik ben zelfs een avondje uit geweest op vrijdag jl. Met heel veel (voornamelijk) Finnen een opera bijgewoond in het kasteel van Savonlinna. Savonlinna staat bekend om zijn operafestival. Ik ging ervan uit dat het uitverkocht zou zijn, maar dat was het dus niet op die vrijdag dat ik er was. Ik ben geen operafan, maar je laat Aïda van Verdi niet lopen als die voorstelling op de binnenplaats van het kasteel wordt gehouden. Dat wil je meemaken. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Wel overdekt voor de gelegenheid en dat maakte dat het behoorlijk warm was. Ik had mij erop voorbereid, want na het bezoek aan het kasteel (met rondleiding in het engels) heb ik een frisse duik genomen in het meer dat het kasteel omringd. Heerlijk. Ik ben al tijden niet meer de enige die zwemt. Het was zeker de moeite waard. Aïda was niet de jonge blom die ze eigenlijk zou moeten zijn, maar er kwam wel geluid uit. Er werd gezongen in het italiaans (maar ik vind het altijd erg moeilijk te verstaan). De vertaling in Fins en Engels werd op de muur geprojecteerd. Ook Radames (haar geliefde) was geen jonge god meer, maar ook hij deed het goed. Er mochten tijdens het 3 uur durende optreden geen foto's worden gemaakt, maar het is gelukt om ze op het eind nog even op de foto te zetten. 

Het kasteel Olavinlinna (vernoemd naar Olof de Heilige) zelf is ook de moeite waard. Olofsborg (zoals het kasteel in het Zweeds heet) werd gebouwd als verdedigingspost tegen de Russen en heeft zijn functie lange tijd goed vervuld. Finland behoorde toen nog tot Zweden. Aanvankelijk van hout, maar in 1477 stonden er de eerste stenen muren. In 1743 kwam de vesting toch in handen van de Russen. In 1868 en 1869 veranderde twee branden de vesting in een ruïne. Na de zelfstandigheid van Finland in 1917 werd die opgeknapt en sindsdien is het een van de weinige Finse/Zweedse middeleeuwse burchten die bewaard is gebleven. In Turku is er nog een. Die ga ik morgen bekijken. Sinds 1967 wordt het Savonlinna Opera Festival in het kasteel georganiseerd. De posters van die festivals hangen in het museum vlakbij de burcht. Die heb ik ook bezocht. 

Savonlinna ligt aan het Saimaameer. Daarin leven nog een beperkt aantal Saimaarobben. Het interessante van die zeehonden is dat zij zich hebben aangepast aan het zoete water toen de verbinding van het meer met de (zoute) Finse Golf verbroken werd door de stijging van het land nadat het ijs zich terugtrok. De zeehonden raakten geïsoleerd van hun soortgenoten. Er zijn er nog slechts 270 Saimaarobben over. Ook het museum besteedt er aandacht aan. De ringen op hun lijf zijn uniek. Net zoals bij ons de vingerafdrukken. 

Na Savonlinna ben ik nog zo'n 40 km richting zuidoosten doorgereden naar het Nationale Park Punkaharju dat dichtbij Rusland ligt. Daar ligt ook een weg op een zgn. smeltwaterrug (in het engels: 'esker') helemaal omgeven door meren. Die weg, Harjutie, is in 2017 door de Finnen tot 'Weg van de eeuw' gekozen in verband met het 100 jarig bestaan van Finland. Het is inderdaad erg mooi. Een smeltwaterrug is in de ijstijd gevormd door smeltwater dat onder het ijs doorliep. Toen het ijs zich terugtrok kwamen deze ruggen vrij te liggen. Ik was net vóór de regen losbarstte in het bosbouwmuseum (Lusto) dat ook in dit park ligt. Daar kwam ik een oude bekende tegen: de Timberjack. Dat is een grote bosbouwmachine die de bomen in één beweging uit de grond trekt en van de takken ontdoet. Naast een museum is het ook een onderzoekscentrum. Het liet ook zien welke bijdrage ieder EU land nu en in 2050 zal leveren aan de opname van CO2 door bomen. Nederland presteert nu en in 2050 slecht. Zelfs België doet het beter. 

Daarna naar Tampere, maar dat haalde ik niet in één keer. Ik wilde zelf een overnachtingsplekje zoeken in het bos, maar toen ik dat gevonden had, kwam er een leger vliegen op de camper af. Ik ben toen toch maar op zoek gegaan naar een camperplaats. Die vond ik - verrassend genoeg - in een ander natuurpark, Leivonmäki. Er waren 3 parkeerlocaties en ik stond alleen op een van de drie, dus eigenlijk was het bijna hetzelfde als wild camperen. De volgende morgen heb ik eerst nog een wandeling van 4,5 km gemaakt, want het was droog en warm. Mooie wandeling, deels ook over smeltwaterruggen. Bosbessen en natuurlijk BBQ-plaatsen met veel hout en cantarellen. 

In twee ronden Tampere verkend. Gisterenmiddag lopend vanaf een camperplaats (eigenlijk parking waar je langer mag staan) 2 km langs het water naar het centrum. Veel industrieel erfgoed bekeken. Veel van die gebouwen hebben nu een andere functie. Dat zag ik ook in andere Finse steden. Er is nog wel een hele grote kartonfabriek midden in het centrum die nog in bedrijf is. Ik vraag mij af hoe ze dat vergunningtechnisch regelen. Door Tampere loopt de verbinding tussen 2 meren: de Näsijärvi en Pyhajärvi. Hierdoor is er een stroomversnelling ontstaan van ongeveer 1 km lang. In die stroomversnelling werd een dam gebouwd. Door de waterkracht van de stroomversnelling als energiebron te gebruiken, konden allerlei industrieën, met name textielfabrieken, zich vestigen en dat maakte Tampere groot. Inmiddels zitten in veel van die gebouwen culturele instellingen of horeca. Vanmiddag - ronde 2 - heb ik op de fiets vanaf de camping (4 km van het centrum) de vier kerken bekeken die Tampere rijk is. De volgorde: Russisch Orthodoxe kerk (gesloten dus alleen buitenkant), de kerk die op een graansilo lijkt is de Kalevakerk, de derde is de kathedraal (Tuomiokirkko) en als laatste de oude kerk op het centrale plein van Tampere, waar ik gisteren tapas heb gegeten. Rond het plein staan allemaal verschillende 'eet- en drankketen' en op het plein staan de tafeltjes en stoeltjes waar je het op kan eten. Het was gisterenavond erg lekker weer, dus prima te doen.

Vanmorgen nog even een koplamp laten vervangen. Onderweg naar de camping zag ik een Citroën dealer/garage, dus ik heb de gelegenheid met beide handen aangegrepen om ze heel lief te vragen of ze mijn kapotte lamp konden vervangen. Van afgelopen winter in Spanje weet ik dat ik dat zelf niet kan, ook niet met mannelijke hulp! Ze deden het geheel gratis.

Lang verhaal en heel veel foto's. Morgen dus verder richting westen naar Turku en nog een kustplaatsje en nog paar dagen Helsinki. Zondagmiddag 31 juli heb ik de ferrie naar Tallinn geboekt. 

Groeten Annemiek

Foto’s

4 Reacties

  1. Annemarie:
    26 juli 2022
    Wat leuk op deze manier wat meer van Finland te weten te komen en te zien!
    Geniet ze!
  2. Nico & Marga:
    26 juli 2022
    Mooie reis Annemiek en lekker dat je mooi weer hebt.
    Groet vanuit het mooie Zaanse,

    Marga en Nico
  3. Hanny:
    26 juli 2022
    Fantastisch, naar de opera op zo'n locatie. En, interessant verhaal met veel leuke plaatjes.
    Wij vertrekken over 'n paar dagen weer zuidwaarts, naar waar ook de hitte af en toe iets afzakt. Have fun, et à plus tard ...
  4. Truus:
    26 juli 2022
    Annemiek steeds weer verrassende ontmoetingen, uitdagingen en leuke uitjes bv opera bezoeken in een kasteel.
    Met niet meer uitdagende jonge spelers(sters) maar met goede geluid en uitvoering. Heerlijk om te lezen
    Wordt (gelukkig) nog even vervolgd
    Warme warmehuizer groeten Truus Rood